Podatek u źródła - certyfikat rezydencji

Pobór podatku u źródła polega na pobraniu przez polskiego rezydenta podatku od wynagrodzenia wypłacanego nierezydentowi z tytułu czynności określonych w art. 29 ust. 1 ustawy PIT.
Polski rezydent podatkowy w takim przypadku wypłaca należność już po potrąceniu podatku.
Wspomniany art. 29 ust. 1 ustawy PIT określa konkretne stawki podatku w zależności od tego z jaką czynnością mamy do czynienia ze strony nierezydenta.
Co istotne, jak stanowi art. 29 ust. 2 ustawy PIT, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Przeważnie zawarte przez Polskę umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierają niższe stawki podatkowe lub też przewidują brak opodatkowania u źródła. W konsekwencji z perspektywy nierezydenta korzystniejszą opcją jest zastosowanie postanowień właściwej umowy międzynarodowej.
Aby jednak stawka podatku lub też brak poboru podatku mogły być zastosowane konieczne jest przedstawienie przez nierezydenta certyfikatu rezydencji czyli dokumentu wydanego przez zagraniczne organy podatkowe potwierdzającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w danym kraju.
Dodatkowo warto wskazać na szczególne uregulowanie określone w art. 29 ust. 4 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem jeżeli nierezydenci:
1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej i
2) udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych
- uzyskane przychody podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą, na wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy (poz. 7 zeznania PIT-36), opodatkować na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 (skala podatkowa). W tym przypadku pobrany od tych przychodów zryczałtowany podatek dochodowy traktuje się na równi z pobraną przez płatnika zaliczką na podatek dochodowy.
Takie rozwiązanie oznacza, że nierezydenci z krajów UE, EOG oraz Konfederacji Szwajcarskiej mogą dokonać samodzielnego rozliczenia podatku stosując zasady ogólne i rozliczając podatek w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.
W takim wypadku również konieczne jest posiadanie zagranicznego certyfikatu rezydencji.
Marcin Sądej, Redakcja podatki.biz
Hasła tematyczne: certyfikat rezydencji podatkowej, podatek u źródła
Ostatnie artykuły z tego działu
- VAT: Zakup usługi z UE i spoza UE przez podatnika krajowego
- VAT: Sprzedaż usługi do kraju UE i poza UE przez podatnika krajowego
- Podatek VAT a miejsce świadczenia usług
- Sprowadzenie samochodu z zagranicy przez osobę fizyczną - obowiązki w podatku VAT
- Kasa fiskalna - wiele codziennych obowiązków podatnika
- Kasa fiskalna - na początku fiskalizacja, potem przeglądy a na końcu odczyt pamięci fiskalnej
- Ulga na zakup kas fiskalnych
- Zwolnienie przedmiotowe z obowiązku stosowania kas fiskalnych
- Zwolnienie od obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej
- Kogo i kiedy dotyczy obowiązek rejestracji obrotu przy użyciu kas fiskalnych
Wszystkie artykuły z tego działu »
Dodaj nowy komentarz