Odpoczynek po powrocie z podróży służbowej

Z art. 133 § 1 Kodeksu pracy wynika, że pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Przy planowaniu podróży służbowej pracownika należy uwzględniać ten przepis.

 

Ważne!
Czas w podróży służbowej, bez względu na to, czy jest to podróż służbowa krajowa, czy zagraniczna, rozlicza się w taki sam sposób – do czasu pracy zalicza się godziny faktycznie przepracowane (bez względu na to, czy przypadają na rozkładowy czas pracy), a inne okresy, takie jak oczekiwanie na podjęcie zadania czy podróż, zalicza się do czasu pracy wyłącznie w zakresie przypadającym na rozkładowe godziny pracy.

W pewnych przypadkach, kiedy pracownik w wyniku wyjazdu służbowego nie może zrealizować prawa do wypoczynku, przysługuje mu dzień wolny.

Jeśli od zakończenia podróży służbowej do czasu rozpoczęcia pracy pozostało mniej niż 8 godzin, pracownik ma prawo do dnia wolnego, następującego bezpośrednio po powrocie z delegacji. Jednak aby z niego skorzystać, musi powiadomić o tym pracodawcę w pisemnym oświadczeniu. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas tej nieobecności.

Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r.
w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy
oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (wyciąg)

§ 3. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

  1. zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
  2. decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych – w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
  3. oświadczenie pracownika – w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
  4. imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
  5. oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.”

Przykład:
Pan Adam, pracujący w godzinach 8.00–16.00, w wyniku opóźnień pociągów wrócił z podróży służbowej o godzinie 2.30 w nocy.

Przysługuje mu prawo do dnia wolnego, traktowanego jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy. Powinien jednak złożyć pracodawcy oświadczenie o okolicznościach uniemożliwiających odpoczynek nocny w wymiarze wymaganym przepisami pracy.

Romuald Gabrysz

Tekst jest fragmentem lekcji z e-kursu: Delegacje krajowe i zagraniczne - teoria i praktyka

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...