Instytucja doręczenia w prawie podatkowym – informacje podstawowe

W kontaktach z administracją podatkową bardzo duże znaczenia ma kwestia doręczeń. Często brak prawidłowego doręczenia stanowi dla podatnika jedyną szansę na uniknięcie dodatkowego zobowiązania podatkowego, kwestie doręczeń mają niebagatelne znaczenie również w trakcie czynności kontrolnych, sprawdzających czy karnych skarbowych. 

Wskazując w zakresie doręczeń na regułę ogólną należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że w aktualnym stanie prawnym doręczenie pism drogą pocztową nie jest już standardem.

Jak bowiem stanowi art. 144 §1a Ordynacji podatkowej organ podatkowy doręcza pisma na adres do doręczeń elektronicznych, chyba że doręczenie następuje na konto w systemie teleinformatycznym organu podatkowego albo w siedzibie organu podatkowego.

W konsekwencji doręczenie na adres elektroniczny jest zatem formą podstawową i obligatoryjną. Od tej formy przewidziano jednak wyjątki.

Otóż zgodnie z art. 144 §1b Ordynacji podatkowej w przypadku braku możliwości doręczenia w sposób, o którym mowa w § 1a, organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez:

W konsekwencji to co kiedyś było standardem obecnie jest ostatnią z możliwych opcji doręczenia.

W tym miejscu warto wskazać, że w myśl art. 144 §  1d Ordynacji w przypadku doręczenia decyzji, której organ podatkowy nadał rygor natychmiastowej wykonalności, albo decyzji, która podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy, organ może doręczyć decyzję w sposób tradycyjny (listowny). W takich okolicznościach przepisów do doręczeniu elektronicznym czy też hybrydowym nie stosuje się.

Marcin Sądej, Redakcja podatki.biz

Hasła tematyczne: doręczanie pism, doręczenie elektroniczne