WSA. Ryczałt za korzystanie z samochodów służbowych obejmuje paliwo

Z uzasadnienia: Przepis art. 12 ustawy o PIT nie zawiera ograniczeń dotyczących sposobu korzystania z samochodu, liczby przejechanych kilometrów, używania samochodu do jazd lokalnych, czy też pozamiejscowych. Jak słusznie wskazano pracodawca, w tym wypadku Spółka przekazując samochód służbowy, zgodnie z regulaminem jego użytkowania oddaje poszczególnym pracownikom do użytku pojazd gotowy do jazdy zarówno z zapewnionym paliwem jak i materiałami eksploatacyjnymi. Tylko wówczas możliwe jest jego skuteczne wykorzystywanie.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną,
2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów na rzecz A S.A. w [...] kwotę 457,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana w dniu 17 listopada 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, na wniosek A S.A. w [...] (dalej też: Spółka, skarżąca, wnioskodawca) złożony w dniu 6 sierpnia 2015 r., dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją słodyczy, wyrobów czekoladowych, płatków śniadaniowych oraz słonych przekąsek. Jest pracodawcą w rozumieniu przepisów art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.) oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), dalej w skrócie O.p. oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach swojej działalności Spółka użytkuje służbowe pojazdy samochodowe (dalej też pojazdy służbowe, samochody służbowe), z których część przydzielona została zatrudnionym pracownikom Spółki w celu umożliwienia im właściwej realizacji powierzonych obowiązków służbowych.

Pojazdy służbowe są używane na podstawie umowy leasingu operacyjnego lub umowy najmu. Zgodnie z zapisami art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka odlicza podatek VAT w odniesieniu do wydatków związanych z tymi samochodami w wysokości 50% kwoty podatku.

Siedziba Spółki znajduje się w [...] przy ul. [...], przy czym Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie m.in. gminy [...], gminy [...],[...] oraz [...]. Do zadań kadry zarządzającej, zatrudnionej w Spółce należy prowadzenie w imieniu pracodawcy interesów Spółki oraz zarządzanie i zajmowanie się sprawami majątkowymi Spółki, co wymaga od tych pracowników częstych wyjazdów poza miejsce świadczenia pracy, określone w umowie o pracę. Miejsce świadczenia pracy kadry zarządzającej lub miejsce, do którego należy się udać w celu prowadzenia spraw Spółka często znajduje się w oddaleniu od miejsca parkowania pojazdu służbowego na terenie siedziby Spółki lub w poszczególnych miejscach prowadzenia działalności gospodarczej.

Decyzja o przyznaniu danemu pracownikowi samochodu służbowego uzależniona jest od charakteru jego pracy, zajmowanego stanowiska, wymogów co do jego mobilności i dyspozycyjności. Pracownicy, którym powierzane są samochody służbowe należą do kadry zarządzającej oraz działu sprzedaży wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, których nie obowiązują ograniczenia czasowe dotyczące wymiaru czasu pracy.

W Spółce obowiązuje regulamin używania pojazdów służbowych, który określa szczegółowe stanowiska pracy, na których umożliwia się użytkowanie samochodów służbowych, zasady eksploatacji samochodu służbowego oraz rozliczania kosztów eksploatacji i jego utrzymania. Użytkownik samochodu służbowego otrzymuje od Spółki kartę flotową (kartę paliwową) i jest zobowiązany do pokrywania przy jej użyciu wydatków związanych z zakupem paliwa i materiałów eksploatacyjnych do użytkowanego przez niego samochodu.

Warunki i zasady indywidualnego użytkowania przez pracownika samochodu służbowego są określone w umowie o użytkowanie samochodu służbowego, zawartej przez Spółkę z danym pracownikiem. Na podstawie tej umowy pracownicy zobowiązani są do:

• używania samochodu służbowego w sposób odpowiadający jego przeznaczeniu i właściwości,
• wydania pojazdu służbowego Spółce w stanie niepogorszonym po rozwiązaniu umowy,
• przestrzegania terminów przeglądów i badań technicznych.

Z uwagi na wymaganą dyspozycyjnością pracowników, związaną z zajmowanymi stanowiskami oraz obowiązkiem zabezpieczenia mienia przed zniszczeniem lub kradzieżą, Spółka wyraża zgodę na korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach:

• przejazdów w obie strony na trasie pomiędzy miejscem zamieszkania (miejscem pobytu) pracownika, a miejscem świadczenia przez tego pracownika pracy na rzecz Spółki,
• pozostałych przejazdów w celach prywatnych, co będzie stanowiło część wynagrodzenia (przychodu) za pracę świadczoną przez pracownika.

Przychód pracownika z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celu prywatnego, będzie ustalany jako wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), dalej w skrócie u.p.d.o.f.

1. 250 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3,
2. 400 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.

W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jedynie przez część miesiąca wartość nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi ustalana będzie za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 wskazanych powyżej kwot.

Indywidualne użytkowanie samochodu służbowego - zarówno dla celów służbowych jak i prywatnych - w zakresie przebiegu kilometrów w poszczególnych dniach miesiąca - jest rejestrowane w prowadzonej przez pracownika karcie drogowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a u.p.d.o.f., która jest ujmowana przez Spółkę - zobowiązanego na podstawie art. 31 ww. ustawy do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników - jako jeden z elementów dochodu danego pracownika, zgodnie z art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f., obejmuje również koszty użytkowania samochodu w postaci zużywanego paliwa?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka stwierdziła, że odpowiedź na zadane pytanie winna być twierdzącą. Wskazała, że wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a u.p.d.o.f. i która jest ujmowana przez Spółkę na podstawie art. 31 ww. ustawy do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników - jako jeden z elementów dochodu - danego pracownika, zgodnie z art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f., obejmuje koszty użytkowania samochodu w postaci zużywanego paliwa.

Przytaczając brzmienie mających zastosowanie w sprawie przepisów tj. m.in. art. 12 ust. 1, ust. 2 a, ust. 2b, ust. 2c, art. 31, art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f. Spółka wyraziła przekonanie, że występując jako płatnik jest zobowiązana do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy osób, które są u niej zatrudnione. Podstawą do obliczenia zaliczek jest dochód, za który uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.f., pomniejszone o stosowne koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy, wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że skoro pracownik korzysta nieodpłatne z samochodu służbowego dla celów prywatnych, to z tego tytułu należy naliczyć miesięcznie pracownikowi zryczałtowaną wartość świadczenia określoną w kwocie wynikającej z art. 12 ust. 2a u.p.d.o.f., którego treść nie zawiera ograniczeń dotyczących sposobu korzystania z samochodu, liczby przejechanych kilometrów, używania samochodu w jazdach lokalnych, czy pozamiejscowych, ani tez nie określa, co obejmuje pojęcie "wartość pieniężna (...) z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych".

Powołując się na treść Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r., poz. 27, Nr 271, z późn. zm.), dalej też "rozporządzenie" Spółka wskazała, że w przepisach dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych mamy do czynienia również z sytuacją, w której samochód prywatny jest wykorzystywany przez pracownika na potrzeby pracodawcy (§ 1).

Zgodnie § 4 rozporządzenia, zwrot kosztów może zostać ustalony bądź jako miesięczny ryczałt pieniężny, bądź w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, czyli na podstawie tzw. kilometrówki. Jeżeli zwrot kosztów następuje w postaci miesięcznego ryczałtu, wypłata może być dokonana dopiero po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie takie nie musi być sporządzane w postaci ewidencji przebiegu (nie zawiera informacji o ilości przejechanych kilometrów itp.), natomiast powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Zdaniem Spółki z przepisów rozporządzenia wynika, że kwota wypłacana przez pracodawcę pracownikowi z tytułu korzystania przez pracownika z prywatnego pojazdu w celach służbowych powinna zrekompensować całość wydatków na przejechanie określonego dystansu. Wlicza się w to nie tylko koszty paliwa, ale również inne koszty eksploatacyjne. Stawka została skalkulowana w taki sposób, aby zapewnić pracownikowi wykorzystującemu własny pojazd na rzecz pracodawcy zwrot całości wydatków. Wlicza się w to nie tylko koszty paliwa, ale również inne koszty eksploatacyjne.
W ocenie wnioskodawcy przedstawione zasady zwrotu kosztów przy wykorzystywaniu pojazdów prywatnych dla celów służbowych, o których stanowi rozporządzenie powinny zostać w sposób analogiczny zastosowane także do zasad regulujących wykorzystywanie samochodów służbowych do celów prywatnych.

Podsumowując, zdaniem Spółki, wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a u.p.d.o.f., która jest ujmowana przez Spółkę na podstawie art. 31 u.p.d.o.f. do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników - jako jeden z elementów dochodu danego pracownika, zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje koszty użytkowania samochodu w postaci zużywanego paliwa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów, w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 17 listopada 2015 r. uznał stanowisko Spółki za ...