WSA. Opodatkowanie dystrybutorów paliw podatkiem od nieruchomości

Dystrybutory paliwa stanowią urządzenia związane z obiektami budowlanymi w postaci zbiorników paliw i gazu. Nie można bowiem analizować funkcji tych urządzeń, nie odnosząc jej do miejsca ich zainstalowania, jakim w tym przypadku jest stacja paliw. Stanowi ona bowiem całość organizacyjno-techniczną i jej podstawowym przeznaczeniem jest sprzedaż paliw konsumentom. Dlatego pozbawienie takiej stacji któregokolwiek z jej elementów składowych, do których niewątpliwie zaliczają się dystrybutory, pozbawiłaby stację możliwości pełnienia jej zasadniczej funkcji, jaką stanowi sprzedaż paliw - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku.

We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że znajduje się w posiadaniu sieci stacji paliw zlokalizowanych na terenie całej Polski, których celem jest dystrybucja i sprzedaż paliw płynnych i gazu ziemnego. Dostarczanie paliwa oraz gazu do pojazdów klientów stacji odbywa się przy użyciu dystrybutorów. Dystrybutory (zarówno paliw jak i gazu) są posadowione na betonowych wysepkach. Dystrybutory służą właściwemu pompowaniu paliw. Paliwo (gaz) dostarczane przez dystrybutory do pojazdów jest pobierane i odmierzane ze stalowych, podziemnych zbiorników, które magazynują paliwo (gaz) potrzebny dystrybutorom. Od strony technicznej dystrybutory paliw i gazu składają się z następujących elementów: obudowy, ekranu informującego o ilości pobranego paliwa, komputera pokładowego, podzespołów mechanicznych (takich jak: pompy, zawory) oraz wężów nalewczych.

Spółka powzięła wątpliwość, czy stosowana przez nią kwalifikacja podatkowa dystrybutorów jest prawidłowa w obecnym stanie prawnym. Spółka wykazuje bowiem dystrybutory paliw i gazu oraz zbiorniki paliw i gazu do opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W zestawieniach przedmiotów opodatkowanych ww. obiekty mogą być wykazane pod nazwą "dystrybutory", "dystrybutory paliw", "instalacje dystrybutorów" i "odmierzacze paliw" oraz "zbiorniki paliwowe", "zbiornik podziemny LPG" i "zbiorniki dwupłaszczowe". Oba typy obiektów (dystrybutory i zbiorniki) są odrębnie wykazywane do opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako budowle, opodatkowane stawką liczoną od wartości początkowej danego środka trwałego stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych na potrzeby podatku dochodowego.

Spółka, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego oceniła, że dystrybutory paliw i gazu stanowią urządzenia techniczne i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle na podstawie przepisów art. 1a ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, (dalej jako: u.p.o.l.) w zw. z art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, (dalej jako: p.b.) oraz art. 3 pkt 9 p.b., a przedmiotem opodatkowania będą jedynie części budowlane lub fundamenty ww. dystrybutorów.

Prezydent Miasta uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zdaniem organu, nie można utożsamiać budowli jako obiektu budowlanego jedynie z konstrukcją budowlaną. Przedmiotem podatku jest budowla jako obiekt budowlany, a zatem budowla wraz z instalacjami, które warunkują jej normalne funkcjonowanie. Opodatkowaniu podlega, poza wyraźnie wskazanymi w ustawie Prawo budowlane - przypadkami zarówno część budowlana jak i techniczna (instalacje). Organ uznał, że jedynie instalacje zapewniające możliwość użytkowania budowli zgodnie z jej przeznaczeniem są elementem składowym obiektu budowlanego i w związku z tym podlegają...