NSA. Podatek od nieruchomości: Garaż jako lokal mieszkalny

Z uzasadnienia: Ustalenie w toku postępowania właściwego przedmiotu opodatkowania jest obowiązkiem wynikającym z treści art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy . o podatkach i opłatach lokalnych. Charakter lokalu (mieszkalny lub użytkowy) ma znaczenie dla ustalenia stawki podatku od nieruchomości (art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy). Dlatego zupełnie niezrozumiała jawi się wypowiedź WSA, że "o charakterze danego lokalu nie decyduje jego faktyczne wykorzystanie w danym przypadku, lecz przeznaczenie przypisane lokalowi na etapie architektonicznego projektowania oraz realizowania procesu budowlanego".

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1279/13 w sprawie ze skargi T. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.:

1. uchyla zaskarżony wyrok w całości,
2. uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2013 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta [...] W. z dnia 1 września 2011 r. Nr [...].

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 18 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1279/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z 9 kwietnia 2013 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Prezydent W. decyzją z 1 września 2011 r. ustalił Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na rok 2010, w wysokości 21 zł, za garaż położony w W. przy ul. [...]. Organ w uzasadnieniu wskazał, iż wysokość podatku od nieruchomości ustalono na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków, aktu notarialnego oraz przy zastosowaniu odpowiednich stawek podatku określonych uchwałą Rady [...]. Organ wyjaśnił, że w związku z przekazaniem 12 października 2010 r., przez P.., nieruchomości przy ul. [...] w zarząd Skarbu Państwa oraz w związku z umową najmu garażu z 22 października 2010 r., którą zawarł Skarżący, podatek był należny od listopada do grudnia 2010 r.

W odwołaniu od ww. decyzji Skarżący wniósł o jej uchylenie. Zarzucił organowi podatkowemu, że decyzja zawiera istotne wady prawne powodujące jej nieważność, m.in. została wydana przez osobę nieuprawnioną. Ponadto argumenty w niej zawarte są pozbawione podstaw prawnych. Skarżący stwierdził, że zamieszkuje w przedmiotowym garażu z zamiarem stałego pobytu, co decyduje o zmianie jego charakteru. Zarzucił, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest garaż (jako lokal mieszkalny), a nie, jak twierdzi organ, lokal użytkowy. W jego ocenie, jako najemca, nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości. Wniósł również o załączenie oryginałów danych z ewidencji gruntów i budynków, aktu notarialnego, na który powołał się Prezydent, oraz uchwały Rady [...]w tej sprawie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z 15 listopada 2011 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję Skarżący powtórzył zarzuty prezentowane w odwołaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 września 2012 r., w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 67/12, uchylił ww. decyzję z powodu braku dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, które miało istotny wpływ na jej wynik. WSA stwierdził, że w rozpoznanej sprawie organy podatkowe miały obowiązek ustalić, jakiego konkretnie przedmiotu podatku od nieruchomości dotyczyła zaskarżona decyzja i decyzja Prezydenta, oraz kto jest właścicielem nieruchomości, na której znajduje się garaż wynajmowany przez Skarżącego. SKO w zaskarżonej decyzji nie odniosło się w ogóle do podnoszonej przez Skarżącego okoliczności zaadaptowania przez Skarżącego wynajmowanego lokalu na cele mieszkalne. Ponadto SKO nie odniosło się do podnoszonego w odwołaniu zarzutu podpisania decyzji pierwszej instancji przez osobę nieupoważnioną do takiego działania.

SKO w ponownie wydanej decyzji z 9 kwietnia 2013 r. uchyliło decyzję organu pierwszej instancji z 1 września 2011 r. w części. Zdaniem SKO na uwzględnienie zasługiwał zarzut Skarżącego dotyczący położenia garażu będącego przedmiotem opodatkowania, gdyż numeracja porządkowa stanowiąca adres "[...]" nie występowała. Nie występował także adres [...] (adres dla korespondencji wskazany przez Skarżącego). SKO wskazało, iż garaż posiada numer [...], usytuowany jest na działce nr [...], wchodzącej w skład działki o numerze ewidencyjnym [...] obręb [...], położonej na terenie Dzielnicy [...], i nie posiada numeru policyjnego.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję Skarżący zarzucił jej całkowitą sprzeczność z wyrokiem WSA w Warszawie z 20 wrze...