NSA. Belki stropowe obniżają podatek od nieruchomości

Przy określeniu wysokości kondygnacji w świetle należy uwzględnić odległość mierzoną od podłoża do najniższego trwałego elementu konstrukcyjnego stopu. Posłużenie się przez ustawodawcę w ramach art. 4 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyrażeniem części kondygnacji w świetle, a zatem obok sformułowania, w ramach którego zastosowanie ma pojęcie kondygnacji z uwagi na art. 1a ust. 1 pkt 5 tej ustawy nie daje możliwości ustalenia innego sposobu rozumienia tego wyrażenia - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatku od nieruchomości wraz z korektami deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2012-2017. Podstawą żądania nadpłaty było dokonanie pomiarów architektonicznych powierzchni użytkowej poziomu - 3,3 m oraz - 3,1 m obiektu należącego do spółki. Ww. pomiary wykazały, że w okresie od 2012 r. do maja 2017 r. powierzchnia użytkowa budynków deklarowana do opodatkowania podatkiem od nieruchomości była większa niż rzeczywista powierzchnia użytkowa. Wskazano na dwie kwestie:

1. zadeklarowanie 100% powierzchni pomieszczeń mających wysokość w świetle pomiędzy 1,40 a 2,20 m;
2. deklarowanie do opodatkowania powierzchni holi klatek schodowych - 222,75 m2 także na poziomie - 3,1 m oraz - 3,3 m.

Spółka podała, że hol klatki schodowej jest bezsprzecznie częścią pomieszczenia, w którym znajdują się schody, a więc jest to część klatki schodowej, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ponadto spółka wskazała, że pomiary architektoniczne wykazały, że powierzchnia pomieszczeń, która powinna być wykazana do opodatkowania faktycznie jest większa od dotychczas deklarowanej o 10,11 m2, czyli powstała z tego tytułu niedopłata w podatku od nieruchomości.

W wyniku przeprowadzonego postępowania, w tym przeprowadzenia oględzin nieruchomości spółki i dokonaniu pomiarów pomieszczeń, Prezydent Miasta odmówił stwierdzenia nadpłaty w żądanej przez spółkę wysokości oraz stwierdził nadpłatę w mniejszej wysokości za poszczególne lata od 2012 r. do maja 2017 r. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że spółka błędnie wyłączyła z podstawy opodatkowania pomieszczeń o wysokości powyżej 2,20 m całą powierzchnię użytkową pomieszczeń, w których występowały belki podstropowe znajdujące się na wysokości poniżej 2,20 m i ujęła do opodatkowania tylko 50% powierzchni tych pomieszczeń, wskazując, iż są to pomieszczenia w całości poniżej 2,20 m wysokości. Organ powołał się na art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.), w którym zawarta jest definicja powierzchni użytkowej budynku oraz na sformułowanie użyte w art. 4 ust. 2 ustawy, że powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m - powierzchnię tę pomija się. Zdaniem Prezydenta Miasta, skoro z ww. przepisu jednoznacznie wynika możliwość zaliczenia do powierzchni użytkowej części pomieszczenia (kondygnacji), to oznacza, że istnieje możliwość osobnego wyliczenia części powierzchni ograniczonej płaszczyzną stropu, a osobno części ograniczonej belkami konstrukcyjnymi. Powyższe przemawia za tym, że belki stropowe (inne elementy konstrukcyjne stropu) nie obniżają wysokości w świetle całego pomieszczenia (kondygnacji).

Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku utrzymało w mocy ww. decyzję.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, który skargę tę oddalił:

WSA uznał, że z literalnego brzmienia art. 4 ust. 2 u.p.o.l. wynika, że wysokość w świetle należy ustalać dla poszczególnych "części" kondygnacji, a nie dla całej kon...