Nieodebranie decyzji podatkowej a przywrócenie terminu

Z uzasadnienia: Okoliczność nieodebrania (nieintencjonalnego) w placówce operatora pocztowego przesyłki pocztowej, zawierającej decyzję podatkową, przez adresata lub jego dorosłego domownika, na skutek nieprzedłożenia dokumentu awizo pracownikowi poczty, przy jednoczesnym stawieniu się w placówce pocztowej celem odbioru korespondencji, nie jest okolicznością przesądzającą o winie podatnika, którą należy ocenić w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 209/12 w sprawie ze skargi J. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2012 r., I SA/Gd 209/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku – po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi J. S. (dalej: Skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IS) z dnia 21 grudnia 2011 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania – (1) uchylił zaskarżone postanowienie, (2) określił, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane, (3) zasądził od Dyrektora IS na rzecz Skarżącego kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji):

2.1. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie WSA w Gdańsku podał, że decyzją z dnia 26 maja 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. (dalej: Dyrektor UKS) ustalił Skarżącemu podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za rok 2007 w kwocie 113.201 zł. Decyzja powyższa została doręczona stronie za pośrednictwem poczty - w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.) - w dniu 13 czerwca 2011 r.

2.2. Wnioskiem z dnia 21 lipca 2011 r., W. S. (dalej: małżonka Skarżącego), działając jako pełnomocnik męża, wraz z odwołaniem Skarżącego od powyższej decyzji złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu wskazała, że w dniu 13 czerwca 2011 r., odbierała na poczcie korespondencję, jednakże awizowana przesyłka nie została jej wydana. Małżonka Skarżącego parokrotnie upewniała się u pracownika poczty, czy otrzymała cała adresowaną do niej korespondencję i otrzymała zapewnienie, że została jej wydana cała korespondencja. W jej ocenie pomyłka pracownika poczty nie może skutkować obciążeniem jej odpowiedzialnością za nieodebranie przedmiotowej przesyłki.

2.3. Dyrektor IS postanowieniem z dnia 21 grudnia 2011 r., odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ, przywołując mi. in. treść art. 144, art. 145 § 1 i 2, art. 148 § 1, art. 149, art. 150 § 1 pkt 1, § 1a i 2, art. 162 § 1 i 2 O.p. wskazał, że z adnotacji dokonanych na kopercie wynika, że przedmiotowa przesyłka była awizowana przez pracownika poczty dwukrotnie - w dniu 30 maja 2011 r., oraz w dniu 7 czerwca 2011 r., - i z powodu niemożności doręczenia w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149 O.p. przesyłkę pozostawiono na okres 14 dni do dyspozycji adresata w Urzędzie Pocztowym U. [...]. W dniu 15 czerwca 2011 r., przesyłkę zwrócono nadawcy z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie". W związku z powyższym decyzja Dyrektora UKS została skutecznie doręczona stronie za pośrednictwem poczty w sposób wskazany w art. 150 O.p. Termin do wniesienia odwołania upływał z dniem 27 czerwca 2011 r., strona wniosła odwołanie w dniu 21 lipca 2011 r., wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.
Poczta Polska S.A. Centrum Poczty Oddział Rejonowy w S. w piśmie z dnia 14 listopada 2011 r., odpowiadając na zapytanie Dyrektora IS dotyczące wyjaśnienia okoliczności doręczenia przedmiotowej przesyłki, wskazała, że nie dopatrzyła się nieprawidłowości w doręczeniu korespondencji. Przesyłka była prawidłowo awizowana. Pracownik, który wydawał w dniu 13 czerwca 2011 r. małżonce Skarżącego, z uwagi na znaczny upływ czasu nie przypomina sobie sytuacji przedstawionej przez wnioskodawcę we wniosku o przywrócenie terminu. Dodatkowo wskazano, że awizowane przesyłki są przechowywane według dat awizacji a nie według nazwiska adresata, w związku z czym zgłoszenie strony bez zawiadomienia dotyczącego konkretnej przesyłki mogło utrudnić jej odnalezienie.

W ocenie Dyrektora IS, Skarżący nie uprawdopodobnił braku swojej winy w niedochowaniu terminu do złożenia odwołania. Zdaniem organu nie można zarzucić pracownikowi poczty braku staranności i tym samym uczynić go odpowiedzialnym za zaistniałe uchybienie. Organ podkreślił, że strona nie zanegowała w żaden sposób otrzymania od operatora pocztowego zawiadomień o pozostawieniu przesyłki pocztowej w placówce pocztowej jak również nie wskazała, by przedstawiła pracownikowi urzędu pocztowego, przedmiotowe awiza. Sam fakt pobytu w placówce pocztowej pełnomocnika podatnika nie świadczy, zdaniem Dyrektora IS, że jej celem było odebranie przedmiotowej przesyłki pocztowej, tym bardziej, że z wyjaśnień Poczty Polskiej wynika, że "prawdopodobnie klientka w dniu 13 czerwca 2011 r., zgłosiła się po odbiór przesyłek z zawiadomienia z dnia 3 czerwca 2011 r., i takie też przesyłki zostały jej wydane".

3. Stanowiska stron w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji:

3.1. W skardze do WSA w Gdańsku Skarżący wniósł o uchylenie postanowienia organu odwoławczego w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 162 § 1 O.p., polegającym na bezpodstawnym uznaniu, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło z jego winy. W uzasadnieniu skargi powtórzył argumentację podniesioną we wniosku o przywrócenie terminu, wskazując dodatkowo, że odmowa przywrócenia terminu przez organ w świetle przedstawionych argumentów narusza zasadę zaufania do działania organów.

3.2. Dyrektor IS w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację i stanowisko jak w zaskarżonym postanowieniu.

4. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (Sądu pierwszej i...