Nakłady inwestycyjne na modernizację części wspólnych budynku

Skoro udziały w częściach wspólnych budynku oraz udziały w gruncie są ściśle związane z lokalem, przez co stanowią części składowe lokalu będącego odrębną własnością, to ich wartość wraz z wartością lokalu stanowi zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wartość początkową środka trwałego. W takim przypadku po myśli art. 16g ust. 13 ustawy o p.d.o.p. nakłady inwestycyjne poniesione na modernizację części wspólnych (ocieplenie ścian), podnoszą według wielkości udziału wartość początkową środków trwałych w postaci wyodrębnionych lokali.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra (spr) Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 maja 2011r. sprawy ze skargi "B." Sp. z o.o. w B. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...]nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. uchyla zaskarżoną interpretację, 2. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

We wniosku z dnia [...]r. o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego B. Spółka z o.o. z siedzibą w B. w opisie stanu faktycznego wskazała, że jest członkiem Wspólnoty Właścicieli Lokali zrzeszającej wyłącznie właścicieli lokali użytkowych i działającej na podstawie ustawy o własności lokali. Spółka partycypuje w kosztach Wspólnoty dokonując wpłat m.in. na fundusz remontowy i pokrywając pozostałe koszty utrzymania części wspólnej.

Wspólnota podjęła uchwałę o przeprowadzeniu podzielonego na etapy remontu polegającego na robotach termoizolacyjnych (ociepleniu) ścian zewnętrznych wieżowca, wymianie okien i wykonaniu pozostałych robót na ścianach zewnętrznych. Zakres prac w części obejmował modernizację, w części remont budynku. Ocieplany budynek nie jest własnością Wspólnoty. Wyodrębnione w nim piętra i lokale stanowią własność poszczególnych członków Wspólnoty. Tym samym jako część wspólną należy traktować powierzchnię ścian zewnętrznych wieżowca.

Jednocześnie członkowie Wspólnoty podjęli uchwałę o zaciągnięciu przez Wspólnotę na okres pięciu lat kredytu bankowego na sfinansowanie robót ocieplających budynek. Uchwalono również, że spłata przez Wspólnotę kredytu, wraz z odsetkami, będzie następowała z wpłat członków Wspólnoty, dokonywanych sukcesywnie przez cały okres spłaty kredytu. Comiesięczne wpłaty na fundusz remontowy Wspólnoty będą podwyższone o raty kredytu wraz z odsetkami.

Roboty ocieplające budynek wykonał Wnioskodawca, mający jednocześnie 73% udziału we Wspólnocie. Spółka wystawiła na rzecz Wspólnoty fakturę VAT obejmującą należność za całość wykonanych robót. Wspólnota uregulowała całą należność w części środkami z kredytu bankowego, w części zaś ze środków już zgromadzonych na funduszu remontowym. Na podstawie tej faktury Wspólnota wystawiła Spółce fakturę VAT w kwocie odpowiadającej 73% udziałowi Spółki. Należność ta została ujęta w księgach Wspólnoty jako należność długoterminowa z terminem zapłaty rozłożonym na 42 miesiące.

W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów inwestycyjnych nakłady na modernizację oraz do kosztów uzyskania przychodów wydatki remontowe wynikające z faktury wystawionej przez Wspólnotę w chwili jej otrzymania (wg zasady memoriałowej), czy też Spółka powinna sukcesywnie obciążać odpowiednie koszty w wysokości comiesięcznych, faktycznych wpłat do Wspólnoty z tytułu spłaty kredytu dokonywanych przez okres 42 miesięcy (wg zasady kasowej)? Czy na rozstrzygnięcie problemu ma wpływ fakt zaciągnięcia przez Wspólnotę kredytu bankowego na sfinansowanie robót ocieplających?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wspólnota osiągnęła przychód podatkowy w chwili wystawienia faktur na Spółkę i pozostałych członków Wspólnoty, czy też przychodem będą faktyczne wpłaty Spółki i pozostałych członków dokonywane na rachunek Wspólnoty sukcesywnie w kolejnych latach, aż do momentu spłaty kredytu bankowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, modernizacja budynku nie stanowi inwestycji Wspólnoty. Decyduje o tym fakt, że budynek nie jest własnością Wspólnoty, lecz poszczególnych jej członków. Z chwilą zakończenia i przyjęcia robót przypadające na Spółkę koszty modernizacji powinny zwiększyć w ewidencji środków trwałych Spółki wartość początkową budynku. Przemawia za tym fakt, że podzielona na etapy inwestycja została zakończona i powinna podlegać amortyzacji. Okoliczności te skłaniają do przyjęcia, iż z momentem zakończenia robót Spółka powinna mieć możliwość zaewidencjonowania w księgach udokumentowanego nakładu na inwestycję. W stanowisku zajętym w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług Spółka stwierdziła, że dowodem dokumentującym poniesienie wydatków nie może być faktura VAT wystawiona przez Wspólnotę, albowiem Wspólnota nie może sprzedawać usług swoim członkom. Po otrzymaniu faktury za roboty Wspólnota powinna wystawić na Spółkę notę księgową zawierającą przypadającą na nią według udziału we Wspólnocie wartość robót modernizacyjnych. Na podstawie noty Spółka podniosłaby w ewidencji wartość początkową budynku.

W ocenie wnioskodawcy w omawianym przypadku zasadnym jest odstąpienie od zasady kasowej w zakresie obciążania kosztów inwestycji Spółki nakładami na modernizację, z jednoczesnym zachowaniem tej zasady w stosunku do części wydatków stanowiących koszty remontu. Z tytułu remontu koszty uzyskania przychodów Spółki obciążane byłyby w momencie wpłat na fundusz remontowy Wspólnoty sukcesywnie dokonywanych w uzgodnionym 42-miesięcznym okresie. Przyjęcie zasady kasowej w stosunku do rozliczenia kosztów z tytułu zrealizowanej inwestycji sprawiłoby, że zaewidencjonowanie w Spółce nakładów na inwestycje, zwiększenie wartości budynku i rozpoczęcie amortyzacji nastąpiłoby po spłacie kredytu, a więc po kilku latach od faktycznego zakończenia inwestycji. Stanowiłoby to rażącą sprzeczność z postanowieniami art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt sfinansowania robót kredytem bankowym nie ma wpływu na rozstrzygnięcie problemu. Sprawa ta nie wykracza poza normalne rozrachunki Wspólnoty.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka wskazała, iż dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodem Wspólnoty powinny być faktyczne wpłaty członków dokonywane w podwyższonej wysokości na fundusz remontowy.
Postanowieniem z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej odmówił wszczęcia postępowania w części dotyczącej pytania drugiego.
Natomiast w odniesieniu do pytania pierwszego w dniu [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w B., działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną, uznającą stanowisko podatnika przedstawione we wniosku za nieprawidłowe stwierdzając, iż wydatki związane z wymienionymi we wniosku robotami budowlanymi (niepowodującymi zmiany wartości użytkowych środka trwałego), przypadające na Spółkę, mogą zostać wprost zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności, stosownie do regulacji art. 15 ust. 4d ustawy. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, pismem z dnia [...]. Spółka, na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w B. stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu [...]. Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, w której wniosła o uchylenie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.
Zaskarżonej interpretacji indywidualnej zarzuca naruszenie:
* art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c), art. 16a ust. 1 oraz art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
* art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Skarżąca podniosła, iż niezrozumiałym jest stwierdzenie organu podatkowego o niemożności rozstrzygnięcia w ramach postępowania interpretacyjnego, czy dany środek trwały został ulepszony, czy wyremontowany. Wskazano również, że błędem organu było przyjęcie za wnioskiem skarżącej, iż roboty ocieplające budynek stanowiły prace budowlane w nieruchomości wspólnej.

Spółka wskazała, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych obsz...