Zryczałtowany podatek nie od każdego zlecenia do 200 zł

Przepisy ustawy PIT precyzyjnie regulują opodatkowanie należności, które są wypłacane w kwocie nie wyższej niż 200 zł a występujące w praktyce różnice w sposobie ich opodatkowania wynikają z odmiennych stanów faktycznych. Wystarczy bowiem, że stroną umowy zawartej przez podatnika jest jego pracodawca, lub kwota w wysokości 200 zł stanowi tylko część należności wynikającej z zawartej umowy, bądź podatnik nie zawarł żadnej umowy określającej wysokość przysługującej należności, a zryczałtowana forma opodatkowania nie ma zastosowania - wyjaśniło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską.

Interpelacja nr 9030 do ministra finansów w sprawie obliczania podatku dochodowego w umowie zlecenia, umowie o dzieło oraz tzw. delegacjach sędziowskich, zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, w których kwota brutto nie przekracza 200 zł

Szanowny Panie Ministrze,

wielu mieszkańców zwróciło uwagę na różne interpretacje obliczania podatku dochodowego w umowie zlecenia, umowie o dzieło oraz tzw. delegacjach sędziowskich, w których kwota brutto za wykonane czynności nie przekracza 200 zł.

Często zdarza się, że osobom otrzymującym przykładowo 180 zł za wykonaną przez siebie usługę zleceniodawca nalicza zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 17%, a inny zleceniodawca za tę samą usługę w tej samej kwocie nalicza koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% i od uzyskanej kwoty nalicza podatek w wysokości 17%.

Powoduje to, że zleceniobiorcy często wystawiają rachunki nie według obowiązujących przepisów, ale według wytycznych przedstawianych przez zleceniodawców.

W związku z tym zwracam się do Pana Ministra z następującymi pytaniami:

1. Czy obowiązują obecnie jednolite przepisy określające sposób obliczania podatku dochodowego w umowie zlecenia, umowie o dzieło oraz tzw. delegacjach sędziowskich?
2. Czy w przypadku umowy zlecenia lub umowy o dzieło powinno naliczać się tylko zryczałtowany podatek dochodowy, czy także koszty uzyskania przychodu?
3. Czy w przypadku delegacji sędziowskich wystawianych przez sędziów zawodów sportowych powinno naliczać się tylko zryczałtowany podatek dochodowy, czy także koszty uzyskania przychodu?

Poseł Grzegorz Rusiecki

21 lipca 2020 r.

Odpowiedź na interpelację nr 9030 w sprawie obliczania podatku dochodowego w umowie zlecenia, umowie o dzieło oraz tzw. delegacjach sędziowskich, zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, w których kwota brutto nie przekracza 200 zł

Szanowna Pani Marszałek,

w związku z interpelacją nr 9030 Pana Posła Grzegorza Rusieckiego w sprawie obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych od należności, których wysokość nie przekracza 200 zł, proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”.

Podstawową formą opodatkowania tym podatkiem jest opodatkowanie na ogólnych zasadach według skali podatkowej, co oznacza, że podatek oblicza się od dochodu ustalonego jako różnica przychodów z danego źródła oraz kosztów ich uzyskania w roku podatkowym.

Każda inna forma opodatkowania stanowi wyjątek od tej reguły. W konsekwencji jej zastosowanie jest możliwe po spełnieniu wszystkich warunków określonych prawem. Dotyczy to między innymi zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania w odniesieniu do należności nieprzekraczających 200 zł, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT.

Zgodnie z tą regulacją od przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9 ustawy PIT, tj. między innymi od przychodów sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych oraz z umowy zlecenia lub o dzieło zawartych z firmą, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 17% uzyskanego przychodu, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z sobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Podatek ten pobiera się bez pomniejszania o koszty uzyskania przychodów, a przychodów opodatkowanych w ten sposób nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu na ogólnych zasadach według skali (art. 30 ust. 3 i 8 ustawy PIT). Pobór zryczałtowanego podatku dochodowego kończy zatem rozliczenie podatku od tych przychodów (tzw. podatek u źródła). Podatnik nie musi deklarować tych przychodów w zeznaniu podatkowym.

Taka forma opodatkowania jest zatem prosta i korzystna dla podatnika, a zarazem dogodna dla drugiej strony umowy. Płatnik nie jest bowiem, w tym przypadku, zobligowany do sporządzenia rocznych informacji podatkowych PIT-11 i do przekazania ich do organu podatkowego oraz podatnikowi. Sporządzanie takich dokumentów wobec niewielkich kwot wypłaconych poszczególnym podatnikom stanowiłoby przejaw nadmiernej biurokracji i fiskalizmu.

Jak wcześniej wspomniano, zastosowanie zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT, jest możliwe, jeśli łącznie spełnione są wszystkie przesłanki dotyczące tej regulacji, czyli zarówno warunek:

1. rodzaju należności - przepis ma zastosowanie wyłącznie do przychodów, które na gruncie ustawy PIT są kwalifikowane do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 5-9;
2. wypłaty należności na podstawie umowy;
3. wysokości należności - przepis ma zastosowanie, jeżeli kwota należności określona w zawartej umowie nie przekracza 200 zł, co powoduje, że zryczałtowanej formy opodatkowania nie stosuje się do wypłat cząstkowych (chociażby nieprzekraczających 200 zł), jeżeli umowa została zawarta na wyższą kwotę;
4. zawarcia umowy przez podatnika z podmiotem innym niż jego pracodawca.

Niespełnienie którejkolwiek z wymiecionych kryteriów wyklucza możliwość zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania. W takim przypadku zastopowanie mają ogólne reguły opodatkowania, w tym dotyczące poboru przez płatników zaliczek na podatek na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ustawy PIT, czyli od przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne.

Mając powyższe na uwadze uprzejmie informuję, że przepisy ustawy PIT precyzyjnie regulują opodatkowanie należności, które są wypłacane w kwocie nie wyższej niż 200 zł a występujące w praktyce różnice w sposobie ich opodatkowania wynikają z odmiennych stanów faktycznych. Wystarczy bowiem, że stroną umowy zawartej przez podatnika jest jego pracodawca, lub kwota w wysokości 200 zł stanowi tylko część należności wynikającej z zawartej umowy, bądź podatnik nie zawarł żadnej umowy określającej wysokość przysługującej należności, a zryczałtowana forma opodatkowania nie ma zastosowania.

Odnosząc się natomiast do pozostałych pytać uprzejmie informuję, że w przypadku przychodów z umów zlecenia lub o dzieło, oraz przychodów sędziego sportowego, do których ma zastosowanie zryczałtowana forma opodatkowania, podatek pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania przychodów.

W pozostałych przypadkach od przychodów z działalności wykonywanej osobiście wypłacanych przez firmy polskim rezydentom pobierana jest zaliczka na podatek. Przy jej ustalaniu uwzględnia się między innymi koszty uzyskania przychodów odejmując je od przychodów.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów
Jan Sarnowski

Warszawa, 8 sierpnia 2020 r.