Wynajem pokoi gościnnych. Dochód czasem zwolniony z PIT

Wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu.

Zasadę tę wprowadza art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.).

Warunki do spełnienia

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych skorzysta z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

• najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych;
• budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone powinny być na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym;
• przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku;
• liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 17 marca 2014 r. nr IPTPB1/415-757/13-4/KO podkreślił dodatkowo, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądem, przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie wskazanej wyżej interpretacji stanu faktycznego wynikało, że na terenie wiejskim, w gospodarstwie rolnym, podatnik-wnioskodawca posiadał budynek mieszkalny, w którym zamierzał wynajmować pięć pokoi, osobom które miały wypoczywać w wynajmowanych pokojach gościnnych po pracy, świadczonej na rzecz firm z okolicy zamieszkania wnioskodawcy.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej pomimo, że podatnik miał zamiar wynajmować pięć pokoi w budynku mieszkalnym, który położony był na terenie wiejskim, w gospodarstwie rolnym, nie został jednak spełniony warunek wynajmowania pokoi osobom przebywającym na wypoczynku, konieczny dla zastosowania omawianego zwolnienia. Organ podatkowy podkreślił, że w analizowanej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z przebywaniem pracowników firm na wypoczynku w rozumieniu przepisu przewidującego zwolnienie podatkowe.

Ważny pobyt w celach wypoczynkowych

Użyte w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „pobyt na wypoczynku” dotyczy bowiem pobytów urlopowych, weekendowych itp. Pobyt wypoczynkowy jest pobytem czasowym, akcydentalnym, nie ma charakteru stałego. Zwolnienie nie dotyczy wynajmowania pokoi na stałe, czy też robotnikom sezonowym lub studentom. Nie dotyczy zatem również sytuacji opisanej we wniosku – wynajmu pokoi, który de facto nie jest związany z wypoczynkiem pracowników a z wykonywaną przez nich pracą. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wbrew twierdzeniom podatnika zawartym we wniosku, wypoczynek w znaczeniu tego przepisu nie oznacza „wypoczynku po pracy”.

Podsumowując, organ podatkowy stwierdził, że dochód z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w budynku mieszkalnym położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym, w celu zakwaterowania pracowników firm – wobec niespełnienia wszystkich warunków zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy tego przepisu. Wobec tego podatnik winien zakwalifikować uzyskiwane dochody do odpowiedniego źródła przychodów i opodatkować je w zależności od wybranej formy opodatkowania.

Krzysztof Koślicki