Przekazanie samochodu na cele osobiste a korekta kosztów działalności

Przekazanie samochodu osobowego na cele osobiste podatnika przed upływem 1 roku od wprowadzenia go do działalności gospodarczej, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, jednak skutkować będzie koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów tej działalności, o kwotę wydatków poniesionych na jego zakup, która uprzednio została zaliczona do kosztów podatkowych - wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-105/14/AP.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się podatnik, który jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów tzw. metodą uproszczoną. We wniosku wyjaśnił, że jako przedsiębiorca kupił używany samochód osobowy o wartości 100 tyś. zł. Samochód ten zamierza wykorzystywać w działalności krócej niż rok. W związku z tym samochód ten nie został ujęty w ewidencji środków trwałych, lecz wydatki poniesione na jego zakup zostały jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przed upływem jednego roku od dnia zakupu, samochód zostanie przekazany na cele osobiste.

Podatnik chciał wiedzieć, czy przekazanie samochodu na cele osobiste spowoduje dla niego powstanie przychodu lub konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów. Jego zdaniem, nie.

Przekazanie na cele osobiste: przychód czy przesunięcie majątku?

W uzasadnieniu do interpretacji organ podatkowy wyjaśnił, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, rzeczy ruchomych, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. a. środkami trwałymi,
2. b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. c. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Mając powyższe na względzie DIS stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność wycofania składnika majątku (samochodu osobowego) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje powstania przychodu podatkowego. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, z tej też przyczyny przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu. Poprzez tą czynność nie uzyska on żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.

Przekazanie a korekta kosztów

Odnosząc się natomiast do obowiązku skorygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w związku z przekazaniem przedmiotowego samochodu na cele osobiste przed upływem 1 roku wykorzystywania go w tej działalności, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe organ podatkowy stwierdził, że wykorzystywanie dla celów osobistych samochodu osobowego zaliczonego do zużywających się stopniowo składników majątku powoduje konieczność korekty kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Korekta kosztów dotyczy całej kwoty wydatków poniesionych na nabycie przedmiotowego samochodu, bowiem dyspozycja powołanego wyżej przepisu art. 23 ust. 1 pkt 49 ww. ustawy wyraźnie odnosi się do wydatków na nabycie (a nie do ich części). Ponadto korekta kosztów wynika także z podstawowej definicji kosztu podatkowego, czyli celu jego poniesienia. Trudno bowiem twierdzić, że wydatki na rzeczowe składniki majątku zużywające się stopniowo były poniesione w celu uzyskania przychodów, skoro zostały przed upływem 12 miesięcy wycofane z prowadzonej działalności gospodarczej na cele osobiste.

Zatem, skoro podatnik ze względu na przewidywany okres używania krótszy niż rok zaliczył jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione na zakup rzeczowego składnika majątku (samochodu osobowego), a następnie przed upływem roku zamierza go wycofać z tej działalności na cele osobiste, to zobowiązany będzie do skorygowania kosztów uzyskania przychodów o całą kwotę wydatków poniesionych na zakup tego samochodu, którą uprzednio zaliczył do tych kosztów.

Przekazanie samochodu osobowego na cele osobiste podatnika przed upływem 1 roku od wprowadzenia go do pozarolniczej działalności gospodarczej, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednakże skutkować będzie koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów tej działalności, o kwotę wydatków poniesionych na jego zakup, która uprzednio została zaliczona do kosztów podatkowych – podsumował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

Ewa Iwan