Zeszłotygodniowy tekst o wyższym opodatkowaniu osób bezdzietnych cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem. Widać, że kwestie podatkowe, które dotyczą również spraw społecznych są dla nas wszystkich niezwykle ważne. Idźmy więc dzisiaj jeszcze dalej i przeanalizujmy podatkowe aspekty formalnie nieistniejących w Polsce związków partnerskich. 

Pisałem o tym jakiś czas temu, warto jednak dzisiaj przypomnieć ten temat i potraktować go niejako jako pewnego rodzaju kontynuację tekstu sprzed tygodnia pt. Wyższy podatek za brak dzieci?

Wiedzą Państwo na pewno, że związki nieformalne (partnerskie) oficjalnie w Polsce nie istnieją. Osoby tworzące taki związek nie mają żadnych praw. Mają jednak obowiązki. Zwłaszcza jeden – podatkowy. Partner lub partnerka może odpowiadać za zaległości  podatkowe.

Od wielu lat trwa w Polsce debata dotycząca kwestii legalizacji związków nieformalnych. Miałyby one być pewnego rodzaju rozwiązaniem dla osób, które nie chcą lub nie mogą zawrzeć tradycyjnego związku małżeńskiego. Debata tkwi w martwym punkcie. Tymczasem wszyscy żyjący w związkach nieformalnych nie mają żadnych praw. Prawo bowiem ich nie widzi. Nie mogą chociażby rozliczać wspólnie PIT. Podatek od spadków i darowizn płacą według najwyższej stawki. Są po prostu traktowani jako osoby obce i prawo podatkowe zalicza ich aż do trzeciej grupy podatkowej. To, że mieszkają ze sobą wspólnie wiele lat i  prowadzą wspólnie gospodarstwo domowe nie ma żadnego znaczenia. Można powiedzieć, że związki nieformalne, jeśli chodzi o posiadanie jakichkolwiek praw, nie istnieją. Jeśli chodzi o obowiązki, sytuacja jest już zupełnie inna. Związek nawet nieformalny istnieć może. Warto podkreślić, że nie mam tu na myśli jedynie związków homoseksual...