Świadczenie usług na rzecz funduszy inwestycyjnych. Co z VAT? - MF wyjaśnia

Ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT mogą korzystać czynności zarządzania funduszami z siedzibą w Polsce. W konsekwencji, powyższe zwolnienie nie znajdzie zastosowania do funduszy mających siedzibę zagranicą. Stosując powyższe zwolnienie niezbędna jest zatem każdorazowa weryfikacja czy dany fundusz jest wymieniony w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT i objęty zakresem regulacji przepisów ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi lub przepisów aktów wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy.

Interpretacja ogólna z 2 września 2021 r., sygn. PT6.8101.2.2021 - Minister Finansów:

Działając na podstawie art. 14a § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa¹, w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe, wyjaśniam, co następuje.

1. Opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana interpretacja przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja dotyczy określenia cech funduszy, które powinny być spełnione, aby mogło mieć zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług² (dalej: „ustawa o VAT”).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi³ (dalej: „u.f.i.”), fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 u.f.i. fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako fundusz inwestycyjny otwarty (art. 3 ust. 4 pkt 1 u.f.i.) albo alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty (art. 3 ust. 4 pkt 2 u.f.i.). Ponadto, ustawa ta za alternatywny fundusz inwestycyjny, inny niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2, uznaje alternatywne spółki inwestycyjne (art. 8a ust. 1 u.f.i.).

Wskazany powyżej dychotomiczny podział funduszy inwestycyjnych na fundusze inwestycyjne otwarte oraz alternatywne fundusze inwestycyjne wynika z implementacji w u.f.i. regulacji prawa europejskiego z zakresu przedsiębiorstw wspólnego inwestowania. Prawodawca unijny wyodrębnił bowiem przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) regulowane przepisami dyrektywy 2009/65/WE⁴ (w Polsce wyłącznie otwarte fundusze inwestycyjne) oraz uznał wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania za alternatywne fundusze inwestycyjne (art. 4 ust. 1 lit. a dyrektywy 2011/61/UE⁵).

Funkcje zarządcze funduszy sprawuje towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI). Jak stanowi art. 4 ust. 1 u.f.i., towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

Celem zarządzania funduszem inwestycyjnym jest zatem pozyskiwanie środków od inwestorów w celu inwestowania zgodnie z określoną polityką inwestycyjną na rzecz osób, których środki zostały pozyskane.

W praktyce, zarządzaniem funduszem inwestycyjnym zajmuje się profesjonalny podmiot (towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI) lub spółka zarządzająca - w przypadku funduszy zagranicznych albo gdy zarządzanie funduszem inwestycyjnym zostało przekazane tej spółce przez TFI), wykonujący szereg kompleksowych czynności na rzecz funduszu. Z tego tytułu podmiot ten pobiera wynagrodzenie za zarządzanie funduszem inwestycyjnym, najczęściej w formie tzw. opłaty za zarządzanie.

Zarządzanie funduszem inwestycyjnym stanowi złożony proces, na który oprócz czynności wykonywanych przez profesjonalny podmiot (TFI lub spółkę zarządzającą) mogą składać się również czynności wykonywane przez podwykonawców. Ma to miejsce w sytuacji zlecenia (powierzenia) przez TFI (spółkę zarządzającą) innym podmiotom wykonywania określnych czynności związanych z zarządzaniem funduszem. Takie zlecenie wynika zazwyczaj ze struktury organizacyjnej, stosowanego przez TFI (spółkę zarządzającą) modelu zarządzania, lub rozstrzygnięć biznesowych odnoszących się do działalności funduszu albo wymogów prawnych. W takim przypadku określone czynności są powierzane wyspecjalizowanym podmiotom zewnętrznym.

Cechą charakterystyczną tych podmiotów jest, iż co do zasady podlegają one, zgodnie z przepisami prawa polskiego lub innego państwa członkowskiego UE, wymogowi uzyskania zezwolenia, podlegają pod nadzór branżowego regulatora oraz są one wskazane w prospekcie informacyjnym albo emisyjnym danego funduszu (z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych np. w art. 45 u.f.i.).

W procesie zarządzania funduszem, określone rodzaje czynności mogą być zlecane (powierzane) również innym podmiotom, świadczącym usługi o charakterze technicznym i materialnym.

Model zarządzania funduszem inwestycyjnym może przybierać również formę, w której delegowanie zadań i czynności dokonywane jest do podmiotów z państw innych niż siedziba funduszu inwestycyjnego lub spółki zarządzającej, np. posiadają one swoją siedzibę poza granicami Polski, zaś w Polsce (oraz w innych krajach) funkcjonują podmioty obsługujące (świadczące usługi) na rzecz spółki zarządzającej. W praktyce takie podmioty przejmują ściśle określoną część zadań dot. zarządzania tymi funduszami lub zadań wspierających takie zarządzanie.

W związku z wątpliwościami interpretacyjnymi dotyczącymi zakresu stosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT, uz...