Strata podatkowa nie przesądza o trudnej sytuacji

Z uzasadnienia: Powstanie straty, nie oznacza jeszcze utraty płynności finansowej. Innymi słowy, wykazanie jedynie straty w bilansie nie przesądza automatycznie o zaistnieniu przesłanek przyznania prawa pomocy.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1232/14 przyznające prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych ponad kwotę 1.000 zł w sprawie ze skargi M. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 lutego 2014 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2009 r., od stycznia do grudnia 2010 r. oraz od stycznia do maja 2011 r. postanawia oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zażalenie M. O. dotyczy postanowienia z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1232/14, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych ponad kwotę 1.000 zł.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką i bratem, z którymi zamieszkuje w domu matki o powierzchni 300 m². Matka Skarżącego jest ponadto właścicielką nieruchomości rolnej o powierzchni około 2 ha. Skarżący nie posiada natomiast ani majątku, ani nieruchomości. Prowadzi działalność gospodarczą, ale od dłuższego czasu nie osiąga z niej żadnego dochodu. Matka Skarżącego uzyskuje dochód ze stosunku pracy w wysokości 5.348,08 zł brutto miesięcznie, a brat skarżącego w wysokości 9.500 zł brutto miesięcznie. Koszty utrzymania za skarżącego ponosi matka. Średnie miesięczne koszty utrzymania gospodarstwa domowego skarżącego wynoszą: spłata kredytu konsumenckiego 550 zł, opłata za wodę i ścieki około 600 zł, opłata za gaz około 200 zł, wyżywienie 1.200 zł, telefon i internet około 110 zł, lekarstwa 300 zł, podatek od nieruchomości 56 zł, wywóz nieczystości stałych 35 zł. Oświadczył, że wszystkie te wydatki pokrywa jego matka, zaś on sam opłaca jedynie rachunek za telefon komórkowy w wysokości 29 zł oraz spłaca zadłużenie z kart kredytowych w wysokości 1.750 zł. Skarżący wyjaśnił także, iż jego brat mieszka z nim i matką od niedawna i w związku z tym nie można przyjąć, że w rzeczywistości prowadzi z nimi wspólne gospodarstwo domowe. Skarżący dołączył zeznania podatkowe swoje oraz członków rodziny za 2013 r., kopie rozliczeń płac matki, kopie zwolnień lekarskich matki, zestawienie wynagrodzenia brata, kopie z podatkowej księgi przychodów i rozchodów, deklaracje VAT-7, wyciągi ze swoich rachunków bankowych.

Wskazując na motywy zwolnienia skarżącego od ponoszenia kosztów sądowych ponad ...