Sprzedaż środka trwałego w księgach rachunkowych

Przychodem przedsiębiorstwa może być zarówno sprzedaż usług czy towarów, jak isprzedaż składników majątku. Często zdarza się, że mamy doczynienia zesprzedażą środków trwałych, które wcześniej były użytkowane przez jednostkę. Powodów sprzedaży składnika majątku może być wiele. Może to być podyktowane zmianą technologiczną, zużyciem środka trwałego wsposób, który uniemożliwia dalsze użytkowanie, czy też wymianą nanowszy składnik majątku.

Ujęcie rachunkowe sprzedaży środka trwałego

Jednostka, decydując się na sprzedaż środka trwałego, zobowiązana jest do usunięcia go z ewidencji środków trwałych. Należy dokonać tego poprzez wyksięgowanie z ksiąg rachunkowych wartości początkowej sprzedawanego środka trwałego, jak i jego dotychczasowych odpisów umorzeniowych.

W sytuacji gdy dany środek trwały nie został jeszcze w pełni zamortyzowany, to część niezamortyzowaną należy ująć jako pozostałe koszty operacyjne, natomiast przychód ze sprzedaży składnika majątku zaewidencjonujemy jako przychody operacyjne danej jednostki, co reguluje dokładnie art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem, przez pozostałe koszty i przychody operacyjne rozumie się koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, a w szczególności koszty i przychody związane m.in. ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, a także nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji.

Aspekt podatkowy sprzedaży środka trwałego

Sprzedaż środka trwałego wiąże się z powstaniem przychodu podatkowego, który jednostka musi rozpoznać na podstawie art. 14 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). Wartość przychodu, który jednostka uzyska ze sprzedaży środka trwałego, wynikać będzie z kwoty umownej, która została określona na fakturze sprzedaży, z zastrzeżeniem, że gdy cena znacznie odbiega od wartości rynkowej składnika majątku, organ podatkowy, kierując się ceną rynkową tego samego środka trwałego, może sam ustalić jego faktyczną wartość. W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT za datę powstania przychodu uważa się dzi...