Split payment. Ponowny przelew uchroni przed sankcjami

Podatnik ma prawo zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur, które początkowo zostały błędnie opłacone, a w następnej kolejności, błąd został naprawiony, w momencie w którym ponowna płatność podatku VAT na rachunek VAT została przelana.

We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że ze względu na skalę prowadzonej działalności, pomimo przestrzegania obowiązującej polityki stosowania mechanizmu podzielonej płatności (MPP) oraz zachowania należytej staranności, mogą zdarzyć się omyłki. Omyłki te polegają na tym, że płatności za faktury podlegające obowiązkowemu MPP (w szczególności, gdy na fakturach widnieje adnotacja „mechanizm podzielonej płatności”), są realizowane z pominięciem MPP, tj. całość kwoty należności (kwota brutto) zostaje omyłkowo przelana na podstawowy (tj. bieżący - ujawniony na tzw. białej liście) rachunek bankowy dostawcy z pominięciem rachunku VAT dostawcy.

W związku z powyższym, spółka niezwłocznie po wykryciu błędu, w celu zapewnienia, że należna kwota VAT zostanie wpłacona na rachunek VAT dostawcy, stosuje jeden z następujących wariantów działania wobec dostawców:

1. spółka zwraca się do dostawcy z prośbą o dokonanie przelewu zwrotnego w kwocie równej pełnej kwocie należności (kwota brutto) uiszczonej błędnie przez spółkę bez zastosowania MPP. Następnie, spółka dokonuje ponownego przelewu kwoty należności na rzecz dostawcy z zastosowaniem MPP, tj. kwota netto należności zostaje przelana na rachunek podstawowy (bieżący) dostawcy, a wartość podatku VAT zostaje przelana na rachunek VAT dostawcy, lub
2. spółka zwraca się do dostawcy z prośbą o dokonanie przelewu zwrotnego w kwocie równej wartości podatku VAT błędnie opłaconego na rachunek podstawowy (bieżący) dostawcy z pominięciem MPP. Następnie, spółka dokonuje ponownego przelewu kwoty podatku VAT, ale tym razem z zastosowaniem MPP, tj. na rachunek VAT dostawcy, lub
3. spółka zwraca się do dostawcy z propozycją, o której mowa w pkt 1) lub pkt 2) powyżej, a w przypadku odmowy dostawcy, spółka najpierw przelewa dostawcy wartość podatku VAT na rachunek VAT dostawcy, a następnie z uwagi na powstanie nadpłaty w wysokości podatku VAT pierwotnie nieprawidłowo przelanego na rachunek podstawowy (bieżący) dostawcy, spółka zwraca się do dostawcy z prośbą o dokonanie przelewu zwrotnego na rzecz spółki z rachunku podstawowego (bieżącego), lub
4. spółka zwraca się do dostawcy z propozycją, o której mowa w pkt 1) lub pkt 2) powyżej, a w przypadku odmowy dostawcy, spółka najpierw przelewa dostawcy wartość podatku VAT na rachunek VAT dostawcy, a następnie z uwagi na powstanie nadpłaty w wysokości podatku VAT pierwotnie nieprawidłowo przelanego na rachunek podstawowy (bieżący) dostawcy, i fakt, że dostawca jest wierzycielem spółki z tytułu innych należności, spółka zwraca się do dostawcy z prośbą o zwrot nadpłaconej kwoty (z rachunku bieżącego dostawcy), a w przypadku braku zwrotu - spółka dokonuje kompensaty nadpłaconej kwoty z wartością wierzytelności jaką zobowiązana jest zapłacić temu dostawcy z innego tytułu. Kompensata zostaje dokonana zgodnie z art. 498 Kodeksu cywilnego.

Spółka chciała wiedzieć, czy w sytuacji gdy, dokonuje płatności, dotyczącej transakcji z pominięciem MPP, pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, a następnie finalnie dokonuje ponownego przelewu kwoty VAT na rachunek VAT dostawcy w każdym z ww. wariantów, będzie miała możliwość zaliczenia poniesionego wydatku z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzonych fakturami VAT, do kosztów uzyskania przychodów, tj. sankcja przewidziana w art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy CIT nie będzie miała zastosowania. A jeżeli stanowisko w zakresie pytania z pkt 1 jest prawidłowe, to czy termin ostatecznego przelewu kwoty VAT na rachunek VAT dostawcy będzie miał wpływ na moment rozpoznania przez spółkę kosztu uzyskania przychodu.

Zdaniem spółki, w opisanych sytuacjach ma prawo zaliczenia poniesionego wydatku z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzonych fakturami VAT, do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym sankcja przewidziana w art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy CIT nie będzie miała zastosowania. Natomiast termin ostatecznego przelewu kwoty VAT na rachunek VAT dostawcy nie ma wpływu na moment rozpoznania kosztu uzyskania przychodu. W konsekwencji, spółka rozpoznaje koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych i nie musi czekać z ich rozpoznaniem do czasu dokonania wpłaty na rachunek VAT dostawcy z zastosowaniem MPP.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko spółki za częściowo prawidłowe:

Zgodnie z art. 15d ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2. ...