Przy zasiłku chorobowym nie stosuje się kosztów uzyskania przychodów

Podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy stanowił dochód, za który uznać należy uzyskany przez pracownika w danym miesiącu przychód ze stosunku pracy jak również zasiłek chorobowy, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, w sytuacji gdy takie zostały przez płatnika potrącone. W przypadku wypłaty zasiłku chorobowego pracodawca nie powinien stosować kosztów uzyskania przychodów.

Pracownica przedsiębiorcy przebywa na zwolnieniu lekarskim z tytułu ciąży. W marcu przedsiębiorcy rozliczył i wypłacił jej zasiłek chorobowy za cały miesiąc. Obok zasiłku pracownicy wypłacono wynagrodzenie - dodatek za wysługę lat. Wynagrodzenie wynosi 222 zł i jest niższe niż obowiązujące koszty uzyskania przychodu. Czy koszty należy obniżyć do wysokości otrzymanego wynagrodzenia? Czy należy zsumować wynagrodzenie z zasiłkiem i odliczyć całe koszty tj. w wysokości 250 zł?

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej ...