Podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników w kosztach firmy

Pytanie: Czy wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębianie wiedzy merytorycznej pracowników w związku z wykonywanymi przez nich obowiązkami i czynnościami służbowymi, w tym wynagrodzeń wypłacanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z całości lub części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe, stanowi koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 28 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębiania wiedzy merytorycznej stanowi koszt uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębiania wiedzy merytorycznej stanowi koszt uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Spółka z o.o. (dalej: Spółka) w celu poprawy efektywności swoich działań pragnie stosować rożne formy rozwoju zawodowego własnych pracowników. Jedną z podstawowych form będzie szkolenie pracowników poprzez ich udział w różnego rodzaju szkoleniach, kursach, warsztatach, studiach podyplomowych, konferencjach związanych z uzupełnianiem wiedzy merytorycznej i podnoszeniem ich kwalifikacji zawodowych w związku z wykonywaną pracą. W tym zakresie Spółka zamierza kierować swoich pracowników na szkolenia, kursy, warsztaty, studia podyplomowe, konferencje, za które będzie ponosić ich pełny koszt. Udział w wymienionych formach kształcenia oraz zdobywania wiedzy jest konieczny z punktu widzenia wykonywanych obowiązków zawodowych pracownika na danym stanowisku i ściśle wiąże się z rodzajem wykonywanej przez danego pracownika pracy. Pracownik zobowiązany będzie do uzyskania zgody pracodawcy na udział w szkoleniu (lub innej formie zdobywania wiedzy), która to zgoda będzie jednoznacznie traktowana przez Spółkę z poleceniem służbowym odbycia przez pracownika danej formy doskonalenia zawodowego. Ponadto Spółka będzie również zawierała z pracownikiem stosowne umowy dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w których zawarte będą wzajemne prawa i obowiązki związane ze skierowaniem danego pracownika na daną formę podnoszenia przez niego kwalifikacji zawodowych zgodnie z odrębnymi przepisami zawartymi w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 917 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębianie wiedzy merytorycznej pracowników w związku z wykonywanymi przez nich obowiązkami i czynnościami służbowymi, w tym wynagrodzeń wypłacanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z całości lub części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe, stanowi koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość świadczenia ponoszonego przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębianie wiedzy merytorycznej pracowników w związku z wykonywanymi przez nich obowiązkami i czynnościami służbowymi, w tym wynagrodzeń wypłacanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z całości lub części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe, będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2018 r., poz 1036 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez Spółkę powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia Spółka mogła – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez Spółkę stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez Spółkę, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych Spółki,
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Spółce w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty, które będą ponoszone przez Spółkę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc m.in. dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie tego przychodu, albo zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu.

Tylko wydatek, który został poniesiony w celu (decydujący jest zamiar Spółki – cel poniesienia wydatku) uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie nie został wymieniony w negatywnym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych, może zostać zakwalifikowany do kosztów podatkowych. Zdaniem Spółki dla możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest decydujące wystąpienie efektu w postaci określonego przychodu. Wystarczy, aby poniesiony wydatek miał lub mógł mieć wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Ponadto nie powinno się w każdym przypadku odnosić ponos...