Przykładem stanu wyższej konieczności jest casus dyrektora szpitala, który zaniechał wpłacania zaliczek na poczet podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowniczych, aby zachować wolne środki finansowe na zakup leków i materiałów medycznych ratujących życie i zdrowie pacjentów - argumentuje Poseł Tomasz Jaskóła w interpelacji dotyczącej możliwości wprowadzenia stanu wyższej konieczności do KKS.

Interpelacja nr 22498 do ministra sprawiedliwości w sprawie braku stanu wyższej konieczności w Kodeksie karnym skarbowym

Szanowny Panie Ministrze,

w świetle obecnie obowiązujących przepisów art. 26 § 1 k.k. stanowi, iż kontratyp stanu wyższej konieczności polega na działaniu w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem. Przestępstwo nie jest popełniane wówczas, gdy niebezpieczeństwa nie można było inaczej uniknąć, zaś dobro poświęcone przedstawiało wartość niższą od ratowanego, bądź nie przedstawiało wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

Stan wyższej konieczności nie występuje natomiast w Kodeksie karnym skarbowym. Dr hab. Igor Zgoliński, prof. nadzw. KPSW oraz dr Igor Zduński, twierdzą, iż elastyczność instytucji karnych skarbowych pozwala w pełni na przeniesienie stanu wyższej konieczności na omawiany grunt. Ponadto zdaniem wyżej wymienionych, uzasadnienie do projektu k.k.s. nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie, dlaczego zaniechano przeniesienia kontratypu stanu wyższej konieczności na grunt prawa karnego skarbowego.

Kodeks karny skarbowy przewiduje tylko jeden kontratyp - kontratyp dopuszczalnego eksperymentu (art. 27 § 1 Kodeksu karnego w zw. z art. 20 § 2 Kodeksu karnego skarbowego), przy czym na gruncie Kodeksu karnego skarbowego dopuszczalny eksperyment dotyczy tylko eksperymentu ekonomicznego lub technicznego (art. 20 § 5 k.k.s). Wynika z tego, iż nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie gospodarcze, a oczekiwane jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy.

Natomiast wśród okoliczności wyłączających winę Kodeks karny skarbowy wskazuje: brak odpowiedniego wieku sprawcy (art. 5 § 1), błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego (art. 10 § 1), usprawiedliwiony błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność czynu (art. 10 § 3), usprawiedliwiona nieświadomość karalności czynu, (art. 10 § 4), niepoczytalność (art. 11 § 1).

Rzeczywistość nas otaczająca obfituje w przypadki, które uzasadniają zastosowanie s...