Bierne rozliczenia międzyokresowe a koszty uzyskania przychodów

Zagadnienie tworzenia rezerw oraz biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów regulują przepisy ustawy z29września 1994r. orachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z2013r., poz.330, zpóźn. zm.). Sprawdźmy, czy rozliczenia te mogą być kosztem uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Obowiązek rozliczeń międzyokresowych i tworzenia rezerw

Ustawa o rachunkowości wymaga, aby jednostki:

• tworzyły rezerwy – zgodnie z art. 35d ust. 1 ww. ustawy – na:
  • pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego,
  • przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jednostka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie wiążące umowy, a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych zobowiązań, oraz
• dokonywały biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów – zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy – w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności:
  • ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny,
  • z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku.
  ...