Zgodność przepisów o zastosowaniu stawki VAT 0 proc. przy WDT z prawem UE

Przyjęta w art. 42 ust. 1, 12 i 13 ustawy o VAT konstrukcja spełnienia warunków uprawniających do zastosowania przez podatnika stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w okresie miesiąca czasu i pozbawienia go prawa do tej stawki, jeżeli dostawy tej nie wykaże w deklaracji za miesiąc dokonania wysyłki ze stawką krajową - godzi w zasadę neutralności podatkowej VAT i pozostaje w sprzeczności z art. 28c część A lit. a) akapit pierwszy VI Dyrektywy, w sytuacji gdy niespornym jest, że podatnik dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i nie zachodzą okoliczności wskazujące na jakiekolwiek nadużycie podatkowe – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

O co toczył się spór?

Organy podatkowe ustaliły, że podatnik zaewidencjonował w rejestrach sprzedaży transakcję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, udokumentowaną fakturą z dnia 20 listopada 2004 r. Transakcję tę wykazał w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc, jako opodatkowaną preferencyjną stawką 0%, mimo że w dniu składania deklaracji, tj. 27 grudnia 2004 r. nie dysponował dokumentem potwierdzającym wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Wobec tego organy podatkowe uznały za właściwe opodatkowanie omawianej transakcji stawką 22%, powołując się przy tym na art. 42 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm, dalej; ustawa o VAT). Organy podatkowe pominęły fakt, że podatnik w trakcie kontroli przeprowadzonej w dniach od 3 do 9 marca 2005 r. przedstawił przesłane przez kontrahenta zagranicznego faksem z dnia 8 marca 2005 r. potwierdzenie dostawy towarów. Ponadto organy uznały, że podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, ponieważ art. 42 ust. 13 ustawy o VAT ogranicza to prawo wyłącznie do sytuacji wykazania w deklaracji dostawy wewnątrzwspólnotowej jako dostawy krajowej.

Podatnik wniósł skargę na decyzję dyrektora izby skarbowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, w której podkreślił, że organy podatkowe bezpodstawnie opodatkowały wewnątrzwspólnotową dostawę towaru stawką 22% oraz bezzasadnie pozbawiły go prawa do korekty deklaracji podatkowej. Wskazał jednocześnie, że dokumentacja przedłożona kontrolującym zawierała w szczególności fakturę wraz z załączonym dowodem zapłaty za towar będący przedmiotem transakcji i podkreślił, że dokument ten był w jego posiadaniu w dniu składania deklaracji podatkowej. Ponadto argumentował, że posiadanie dokumentu opisanego w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT nie jest warunkiem koniecznym do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0%, skoro z ust. 11 tego przepisu wynika że, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 2-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego, okoliczność ta może być dowodzona również przy pomocy innych dokumentów. W ocenie podatnika takim dokumentem może być faktura i dowód zapłaty. Podkreślił również, że interpretując przepisy art. 42 ustawy o VAT należy mieć na uwadze art. 28c część A VI Dyrektywy VAT, zobowiązujący państwa członkowskie do zwolnienia z opodatkowania wewnątrzw...