Tarasu nie wlicza się do powierzchni użytkowej altany

Ustalając powierzchnię budynku podległą opodatkowaniu w podatku od nieruchomości należy - zgodnie z definicją legalną budynku z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - uwzględnić przestrzeń wydzieloną przegrodami budowlanymi (ścianami), mierząc po ich zewnętrznych krawędziach, które wyznaczają linie graniczne pomiędzy budynkiem jako całością, a wolną przestrzenią w otoczeniu - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Anna Dziosa, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 345/09 w sprawie ze skargi I. M. i W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 25 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 9 lipca 2009 r. o sygn. akt I SA/Ol 345/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie - po rozpoznaniu skargi I. M. i W. M. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 25 lutego 2009 r. o nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. - (1) uchylił zaskarżoną decyzję, (2) określił, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, (3) zasądził od SKO w O. na rzecz skarżących kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/ i c/ ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.).

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Olsztynie):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Olsztynie podało, że SKO w O., w.w. decyzją z 25 lutego 2009 r. rozstrzygnęło: (1) uchylić decyzję SKO w O. z dnia 29 lutego 2008 r. o nr [...] oraz orzec co do istoty, (2) uchylić decyzję SKO w O. z dnia 7 maja 2007 o nr [...], (3) uchylić decyzję nr [...] Wójta Gminy S. ustalającą podatnikowi zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2007 r., (4) ustalić skarżącym wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kwocie 192 zł.

2.2. W uzasadnieniu decyzji SKO w O. przedstawiło przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie i powody wydawania kolejnych decyzji, które zostały uchylone decyzją z 25 lutego 2009 r. W tych ramach podało, że przeprowadzone z inicjatywy organu odwoławczego w dniu 14 lipca 2008 r. ponowne oględziny altany podatników w zakresie powierzchni zabudowy doprowadziły do ustalenia, iż na powierzchnię zabudowy altany obejmującą 48,45 m² składa się powierzchnia zabudowy budynku (4,75 x 7,25 m²) oraz powierzchnia tarasu (8,50 x 1,65 m²). Wg SKO w O., będący przedmiotem opodatkowania budynek, odpowiada definicji "budynku" w znaczeniu nadanym przez ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm.; dalej: u.p.o.l.), w szczególności wobec faktu, że posiada fundamenty i jest trwale związany z gruntem. Powierzchnia zabudowy przekracza normy powierzchniowe ustalone w przepisach prawa budowlanego dla altan i obiektów gospodarczych, a zatem budynek stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części. W przepisie art. 1a ust. 1 pkt 1 tejże ustawy zdefiniowano pojęcie budynku, którym jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budynki położone na terenie pracowniczych ogrodów działkowych, nie przekraczające norm powierzchni ustalonych w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm., dalej: ustawa Prawo budowlane) dla altan i obiektów gospodarczych z wyjątkiem zajętych na działalność gospodarczą - z mocy art. 7 ust. 1 pkt 12 u.p.o.l. zwolnione zostały od podatku od nieruchomości. Normy powierzchni wynikające z ustawy Prawo budowlane (art. 29 ust. 1 pkt 4), to 25 m² w miastach i 35 m² poza granicami miast. Nadto, organ odwoławczy powołał się na § 63 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r., Nr 38, poz. 454). Powierzchnia zabudowy przekracza więc 35 m², do opodatkowania przejęto zaś powierzchnię bez tarasu.

3. Stanowiska stron w postępowaniu przed WSA w Olsztynie:

3.1. Skarżący wnieśli skargę do WSA w Olsztynie, w której zażądali uchylenia zaskarżonej decyzji. Uzasadniając skargę skarżący podali, że organy niezasadnie przyjęły powierzchnię zabudowy (altanki) jako 48,45 m², w tym 14,02 m² powierzchni tarasu. Zdaniem skarżących, powierzchnia zabudowy to 34,43 m², a zatem altana nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

3.2. Odpowiadając na skargę SKO w O. wniosło o jej oddalenie i podtrzymało argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

4. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie:

4.1. W ocenie WSA w Olsztynie dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji niezbędnym było rozważenie, czy cała powierzchnia znajdująca się pod dachem altany (tj. 48,45 m²) może być uważana za budynek. Zauważono, że w myśl art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. pojęcie budynek oznacza obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Skoro powołany przepis odsyła do ustawy Prawo budowlane, to należało sprawdzić definicję budynku zawartą w tymże akcie prawnym. W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o budynku, należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zestawiwszy ze sobą przepisy art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. oraz art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, zdaniem Sądu pierwszej instancji, nie można mieć wątpliwości, że aby obiekt budowlany uznać za budynek, to obiekt ten musi być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych. Z materiału zebranego w sprawie (także z uzasadnienia zaskarżonej decyzji) nie wynika, by powierzchnia altany skarżących, wydzielona z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, przekraczała 35 m². Z kwoty ustalonego skarżącym podatku od nieruchomości wynika, że do opodatkowania przyjęto powierzchnię 30,82 m² (192,00 zł przy stawce 6,23 zł od 1 m² na podstawie uchwały Rady Gminy S.). Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że powierzchnia altanki wynosi 34,43 m² (4,75 m x 7,25 m). W myśl art. 29 ustawy Prawo budowlane przy budowie altan i obiektów gospodarczych, na działkach w rodzinnych ogrodach działkowych, do 25 m² w miastach o do 35 m² poza granicami miast nie jest wymagane pozwolenie na budowę. Przepis art. 7 ust. 1 pkt 12 u.p.o.l. stanowi, że budynki położone na terenie pracowniczych ogrodów działkowych nie przekraczające norm powierzchni ustalonych w przepisach prawa budowlanego dla altan i obiektów gospodarczych, zwolnione są od podatku od nieruchomości.

Mając na względzie wyżej przytoczone przepisy u.p.o.l. oraz ustawy Prawo budowlane, Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zaskarżona decyzja zapadła z naruszeniem przepisów prawa materialnego, gdyż w ustalonym przez organy administracyjne stanie faktycznym, brak jest podstaw do przyjęcia, iż powierzchnia altany - wydzielona z przestrzeni przegrodami budowlanymi - przekracza powierzchnię 35 m². Zdaniem Sądu pierwszej instancji, wątpliwości nie może budzić to, że za budynek rozumie się obiekt budowlany wydzielony z przestrzeni przy pomocy przegród budowlanych, trwale związany z gruntem, posiadający fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane i art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.). Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji nie wynika natomiast w sposób jednoznaczny jaką powierzchnię całkowitą ma budynek (w rozumieniu u.p.o.l. i ustawy Prawo budowlane) i jaką powierzchnię przyjęto do opodatkowania. Tymczasem, wg art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.), uzasadnienie decyzji winno zawierać wyjaśnienie podstawy faktycznej i podstawy prawnej rozstrzygnięcia.

4.2. Reasumując WSA w Olsztynie stwierdził, że zaskarżona decyzja w przedstawionym przez organy administracyjne stanie faktycznym przy obowiązującym stanie prawnym wydana została z naruszeniem przepisów art. 1a ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 12 u.p.o.l. oraz art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, a nadto art. 210 O.p., "które to uchybienia mogły mieć i miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy".

5. Stanowiska stron w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym:

5.1. Wnosząc od w.w. wyroku WSA w Olsztynie skargę kasacyjną do Naczelnego S...