KUP: Dokumentowanie wydatków wewnętrznym dowodem zastępczym

Pytanie podatnika: Czy Spółka postąpi prawidłowo zaliczając do podatkowych kosztów rozliczanego okresu sprawozdawczego, wydatki na zakupione towary/usługi udokumentowane wewnętrznym dowodem zastępczym sporządzonym według oszacowanej przez Spółkę wartości?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 13 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozliczanego okresu, wydatków udokumentowanych wewnętrznym dowodem zastępczym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozliczanego okresu, wydatków udokumentowanych wewnętrznym dowodem zastępczym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 1 września 2010 r. znak: IBPBI/2/423-884/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 13 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W Polityce Rachunkowości Spółki istnieje zasada, iż wszystkie faktury dokumentujące poniesione koszty związane z danym okresem rozliczeniowym, które wpływają przed czwartym dniem roboczym okresu następującego po okresie zamykanym, księgowane są bezpośrednio do kosztów okresu zamykanego.

Z uwagi na trwające przygotowania do debiutu giełdowego grupy kapitałowej, w skład której wchodzi Spółka, które wymuszają na Spółce konieczność sporządzenia sprawozdania finansowego w przyspieszonym trybie, pozostałe koszty, na które Spółka nie otrzymała faktury do momentu zamknięcia ksiąg rachunkowych za dany okres, traktuje się zgodnie z zapisami Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6: „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”. Oznacza to, iż na koszty te tworzone są wewnętrzne dokumenty zastępcze, które zaliczane są do kosztów bilansowych danego okresu. Jednocześnie jednak koszty te nie są zaliczane do kosztów podatkowych zamykanego okresu.

Z przytoczonego powyżej standardu wynika sposób postępowania w sytuacji, gdy Spółka w danym okresie zakupiła oraz wykorzystała/zużyła określone towary lub usługi i na koniec tego okresu jest w stanie określić wysokość wynagrodzenia należnego sprzedawcy. W takim przypadku, gdy z przyczyn od siebie niezależnych Spółka nie posiada jeszcze rachunku lub faktury VAT wystawionej przez kontrahenta - to powinna ująć dane koszty nie jako rezerwy, nie jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, lecz jako zobowiązania.

Ponadto, w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 6 stwierdzono, iż "Do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów będących rezerwami nie zalicza się biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1 ustawy. Są to w szczególności (..) zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług. Zalicza się je do zobowiązań z tytułu dostaw i usług i to także wtedy, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości i/lub ceny dostawy/usługi może wymagać szacunków". Konsekwentnie, z przytoczonego fragmentu standardu wynika, iż jako zobowiązania powinny być księgowane także niefakturowane towary i usługi, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości lub ceny dostawy lub usługi może wymagać szacunku.

Dlatego też w sytuacji, gdy...