Prawo do 50-proc. kosztów trzeba dobrze udokumentować

Brak możliwości jednoznacznego ustalenia, jaka część wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi przez pracodawcę stanowi honorarium za prace twórcze i rozporządzenie prawami autorskimi, eliminuje możliwość zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego nie wynika natomiast nakaz ustalenia wynagrodzenia za rozporządzenie prawami autorskimi w stawce godzinowej czy też obowiązek prowadzenia ewidencji powstałych utworów - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego naczelnik urzędu skarbowego zakwestionował zasadność zastosowania w stosunku do części przychodu ze stosunku pracy uzyskanego przez pracownika podatnika, 50% normy kosztów uzyskania przychodów, określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie zostały spełnione warunki do zastosowania tych kosztów. Zdaniem organu podatkowego, jeżeli pracownik w ramach obowiązków ze stosunku pracy wykonuje prace twórcze, powinien otrzymywać wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego oraz wynagrodzenia, tzw. honorarium z tytułu korzystania przez twórcę/pracownika z praw autorskich. Tylko taki podział wynagrodzenia daje podstawę do zastosowania w stosunku do części honoraryjnej wynagrodzenia 50% stawki kosztów uzyskania. Przesłanką zastosowania wspomnianych kosztów jest prowadzenie przez płatnika dokumentacji pozwalającej na wyodrębnienie honorarium z wypłacanego wynagrodzenia, z której powinien wynikać także zakres prac o charakterze twórczym wykonywanych przez pracownika. Tymczasem z karty wynagrodzeń otrzymanych pracownika nie wynika by za świadczoną pracę twórczą otrzymywał on odrębne wynagrodzenia/honoraria autorskie.

W opinii naczelnika, zamieszczenie zapisu w zakresie czynności ustanowionym dla podatnika, zgodnie z którym praca twórcza świadczona przez pracownika obejmuje 90% czasu pracy, jest więc niewystarczające do uznania, że w stosunku do 90% wynagrodzenia za pracę zasadne jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania.

Podatnik odwołał się od tej decyzji, jednak dyrektor izby skarbowej utrzymał ją w mocy.

Sprawa na skutek skargi podatnika trafiła na wokandę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Podatnik podtrzymał w skardze swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

WSA podzielił stanowisko organu odwoławczego odnośnie braku możliwości zast...