Wytyczne w sprawie miejsc uznanych i wyznaczonych do przedstawienia towaru, w tym do czasowego składowania

Przedstawienie towarów - Zgodnie z art. 139 ust. 1 UKC [1], towary wprowadzane na obszar celny Unii powinny być przedstawione organom celnym. Przedstawienie oznacza powiadomienie organów celnych o przybyciu towarów do urzędu celnego lub innego miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organy celne oraz o dostępności tych towarów do kontroli celnych.

Przepis art. 139 ust. 1 UKC wymienia, że przedstawienie towarów może nastąpić:

– w urzędzie celnym,

– w miejscu uznanym przez organ celny,

– w miejscu wyznaczonym przez organ celny,

– w wolnym obszarze celnym.

2. Czasowe składowanie

Zgodnie z art. 147(1) UKC towary mogą być czasowo składowane wyłącznie w magazynie czasowego składowania, zgodnie z art. 148 UKC.

W uzasadnionych przypadkach towary mogą być czasowo składowane w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne.

3. Miejsca uznane

Miejsca uznane w rozumieniu przepisów unijnego prawa celnego to miejsca, w których następuje przedstawienie towarów. Towary przedstawione powinny zostać zgłoszone do procedury celnej lub powrotnie wywiezione nie później niż 3 dni po ich przedstawieniu i nie później niż 6 dni po ich przedstawieniu w przypadku upoważnionego odbiorcy, chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 UKC.

Od chwili przedstawienia, aż po ich zgłoszenie do procedury celnej lub powrotnego wywozu – towary znajdują się w statusie czasowego składowania (tzw. „krótkotrwałego”, ze względu na krótki czas składowania).

Biorąc pod uwagę obowiązujące regulacje, miejsce uznane służy do:

– zakończenia procedury tranzytu w uproszczeniu (przez upoważnionego odbiorcę),

– zakończenia procedury tranzytu standardowego (jeżeli organ celny uzna, że istnieją po temu szczególne okoliczności – patrz Rozdział 5 lit. e niniejszych Wytycznych),

– przedstawienia i krótkotrwałego składowania towarów w miejscach przeznaczonych do tego celu a zlokalizowanych przy granicy.

Warunki jakie muszą być spełnione, aby organ celny uznał miejsce do celu przedstawienia, w tym do krótkotrwałego czasowego składowania towarów określa przepis art. 115 UKC-RD[2]. Przepis ten odnosi się bezpośrednio do art. 139 ust. 1 i art. 147 ust. 1 UKC, czyli do przepisów regulujących przedstawienie organom celnym towarów wprowadzanych na obszar celny Unii oraz do warunków i obowiązków w przypadku czasowego składowania takich towarów.

Miejsce inne niż właściwy urząd celny może zostać uznane do celu przedstawienia towarów, w tym do czasowego składowania, jeżeli osoba ubiegająca się o takie uznanie:

a.    ma siedzibę na obszarze celnym Unii,

b.    zapewnia prawidłową realizację operacji,

c.    składa zabezpieczenie zgodnie z art. 89 UKC,

oraz gdy

– organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej,

– miejsce nie jest wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej.

Art. 117 lit b) i c) UKC-RD stosuje się odpowiednio.

Jeżeli miejsce posiada już pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania, uznanie miejsca do celu przedstawienia towarów nie jest wymagane.

4. Tryb wydania decyzji o uznaniu miejsca

Używane w Wytycznych pojęcie „miejsce uznane” oznacza „miejsce uznane do przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania”.

Przepisy unijne nie regulują szczegółowego trybu wydawania decyzji o uznaniu miejsca, pozostawiając tę kwestię do uregulowania na poziomie krajowym.

a) Uznanie miejsca wymaga wydania decyzji przez organ celny.

Decyzja o uznaniu miejsca wydawana jest na wniosek osoby ubiegającej się o takie uznanie.

Wnioskodawca musi spełniać warunki określone w art. 115 UKC-RD.

Wniosek należy złożyć do dyrektora izby administracji skarbowej (IAS) właściwego ze względu na proponowaną lokalizację miejsca.

Wzór wniosku o miejsce uznane stanowi zał. nr 1 do niniejszych Wytycznych.

Do wniosku należy dołączyć opis miejsca, jego plan sytuacyjny oraz opis warunków, które mają zapewnić nienaruszalność i tożsamość towarów.

Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na czas nieokreślony.

Miejsce uznane powinno być oznaczone tablicą informacyjną.

Tablica powinna zawierać następujące informacje: 

Napis MIEJSCE UZNANE, numer miejsca uznanego oraz nazwę posiadacza decyzji o uznaniu miejsca.

Wykonanie tablicy powinno być wymagane dopiero wtedy, gdy organ celny wyda decyzję o uznaniu miejsca.

Posiadacz decyzji zobowiązany jest oznaczyć miejsce tablicą przed dokonaniem w nim pierwszych czynności związanych z przedstawieniem towaru organom celnym, w tym czasowym składowaniem. O fakcie oznaczenia miejsca posiadacz decyzji powinien poinformować organ celny, który wydał decyzję. W tym celu można wykorzystać np. dokumentację fotograficzną.

Oznaczenie miejsca tablicą zawierającą opisane wyżej informacje dotyczy wyłącznie wniosków o uznanie miejsca złożonych po dacie opublikowania niniejszych Wytycznych. Miejsca uznane przed tą datą zachowują swoje dotychczasowe oznaczenia.

b) Wydanie decyzji o uznaniu miejsca powinno być uzależnione od tego, czy organ celny może sprawować dozór celny i kontrolę celną w takim miejscu. Decyzja o uznaniu miejsca powinna określać warunki korzystania z tego miejsca.

c) Za przeprowadzenie przez organ celny czynności w miejscu uznanym pobierane są opłaty zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 22 lutego 2017 r. w sprawie stawek opłat oraz sposobu ich obliczania (Dz. U. z 2017 r. poz. 375). Opłaty nie są pobierane, gdy towary przedstawiane są w miejscu uznanym w ramach realizacji pozwolenia na uproszczenie, jak również dla towarów ponadgabarytowych, z uwagi na brak możliwości przedstawienia takich towarów w urzędzie celnym.

d) Organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego przedstawienia, w tym krótkotrwałego czasowego składowania.

5. Zasady korzystania z miejsca uznanego

a) Zakończenie procedury tranzytu w uproszczeniu (przez upoważnionego odbiorcę) może być dokonane w miejscu uznanym, lub w magazynie czasowego składowania. Wymagane jest złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC.

b) Posiadacz pozwolenia na upoważnionego odbiorcę oraz posiadacz pozwolenia na miejsce uznane, muszą być tą samą osobą.

Brak jest możliwości przedstawienia i krótkotrwałego czasowego składowania towaru w celu zakończenia procedury tranzytu w miejscu uznanym dla innego podmiotu.

To samo miejsce nie może zostać uznane w kilku decyzjach o uznaniu miejsca, dla różnych upoważnionych odbiorców. Zasada ta wynika z  art. 115 ust. 2 i art. 117 lit. c) UKC-RD. Jedno miejsce może być uznane tylko dla jednego upoważnionego odbiorcy.

c) Co do zasady miejsce uznane powinno być wykorzystywane przez posiadacza decyzji o uznaniu miejsca, na jego potrzeby wynikające z przedstawienia, w tym krótkotrwałego czasowego składowania towarów.

Dopuszcza się, aby w miejscu uznanym dla jednego przedsiębiorcy (np. przedsiębiorcy A), zgłoszenia do procedury celnej lub powrotnego wywozu (następującej po procedurze tranzytu) dokonywali inni przedsiębiorcy (np. przedsiębiorcy B, C, D). Zgłoszenia te mogą być dokonywane z zastosowaniem procedur uproszczonych lub procedury standardowej.

Należy zaznaczyć, że przedsiębiorca A musi być posiadaczem decyzji o uznaniu miejsca  i w tym miejscu kończyć procedurę tranzytu. Na nim ciąży więc obowiązek zabezpieczenia długu potencjalnego, wynikającego z faktu czasowego składowania towaru – od czasu przedstawienia do czasu zgłoszenia towaru do procedury celnej lub powrotnego wywozu (art. 115 UKC-RD). Obowiązek ten musi być zrealizowany bez względu na fakt, czy zgłoszenie do procedury celnej następującej po procedurze tranzytu złoży przedsiębiorca A, czy też inny przedsiębiorca, np. B, C, D.

Posiadacz decyzji o uznaniu miejsca ponosi pełną odpowiedzialność za towary przedstawiane i krótkotrwale czasowo składowane w tym miejscu. Jego zgoda jest wymagana w przypadku, gdy po zakończeniu procedury tranzytu, w tym miejscu towary obejmowane byłyby następną procedurą celną lub powrotnym wywozem przez inne podmioty (patrz przykład z Rozdziału 6.1 niniejszych Wytycznych).

d) Zgodnie z przepisem art. 147 ust. 3 UKC, posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania lub osoba składująca towary – w przypadkach, gdy towary są składowane w miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne – odpowiadają za:

•  zapewnienie, aby towary czasowo składowane nie zostały usunięte spod dozoru celnego;

•  wypełnienie obowiązków wynikających ze składowania towarów czasowo składowanych.

Przepis ten nie precyzuje pojęcia „osoba składująca towary”, wskazuje jednak, że osoba ta ma taki sam zakres odpowiedzialności, jak posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania. Uwzględniając specyfikę miejsca uznanego, „osobą składującą towary” jest zatem osoba, która składuje towary w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (np. upoważniony odbiorca).

e) Jeżeli o miejsce uznane występuje osoba niemająca statusu upoważnionego odbiorcy, organ – w szczególnych okolicznościach – może uznać miejsce dla tej osoby, na potrzeby zakończenia procedury tranzytu w procedurze standardowej (za obsługę zakończenia tranzytu odpowiada organ celny, obowiązują opłaty za czynności organu celnego). W tym przypadku obowiązują odpowiednio zasady zgłaszania towaru do następnej procedury celnej lub powrotnego wywozu, jakie opisano w lit. b-d niniejszego Rozdziału oraz złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC.

...