Sposób podania czy rodzaj konsumpcji nie decydują o stawce VAT

Dla uznania czy dana czynność będzie zaliczona do klasy PKWiU 10.85 Gotowe posiłki i dania, czy do działu PKWiU 56 Usługi związane z wyżywieniem istotne jest, czy oferowane produkty są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia, czy też nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji - np. są zamrożone lub pakowane próżniowo i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż. Fakt oferowania tych produktów osobno bądź w zestawach (np. kanapka mięsna, frytki razem z napojem, czy też tortilla, pieczone ziemniaki razem z napojem), nie ma wpływu na sposób zaklasyfikowania.

Interpelacja nr 19179 do ministra finansów w sprawie sprzecznych interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług oraz Interpretacja ogólna sygn. PT1.050.3.2016.156, z dnia 24 czerwca 2016 r.

Interpelacja nr 19179 do ministra finansów w sprawie sprzecznych interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług

Przepisy ustaw, w szczególności dotyczące podatku VAT, są mało precyzyjne, co jest przyczyną licznych wystąpień podatników o interpretacje indywidualne. Wydawane są także do tych przepisów interpretacje ogólne, które nie zawsze zgodne są z interpretacjami indywidualnymi. Powstaje wielki bałagan, co w konsekwencji obniża jakość stanowionego prawa.

Takim klasycznym przykładem jest spór o stawkę VAT-u na rynku fast foodów. Mimo wydanej przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej, stwierdzającej, że lokale gastronomiczne powinny stosować stawkę 8% do posiłków na wynos, część podatników nadal stosuje stawkę 5% w oparciu o interpretacje indywidualne. Dodatkowo sądy administracyjne wydają w tych sprawach sprzeczne ze sobą wyroki.

Prosimy o odpowiedź na następujące pytania:

1) Dlaczego nie stosuje się tzw. urzędowych objaśnień, które miały chronić podatników przed zmiennością wykładni?

2) Kiedy zostanie uporządkowany narastający problem interpretacji zarówno indywidualnych, jak również ogólnych?

Zofia Czernow, Aldona Młyńczak, 02-02-2018

Szanowny Panie Marszałku!

W odpowiedzi na interpelację Pań Poseł Zofii Czernow oraz Pani Poseł Aldony Młyńczak, z dnia 20 lutego 2018 r. o nr 19179 sprawie sprzecznych interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, uprzejmie przedstawiam poniższą odpowiedź.

Odpowiadając na pierwsze pytanie należy zauważyć, że w dniu 24 czerwca 2016 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną znak: PT1.050.3.2016.156 (publikujemy ją w dalszej części dokumentu- dop. red.), dotyczącą kwestii stosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków i dań przez placówki gastronomiczne na tle art. 41 ust. 2a w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – dalej „ustawa o VAT” oraz § 3 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839, z późn. zm.), w kontekście kwalifikowania tej sprzedaży jako dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT.

Interpretacja ta zasadniczo nie rozstrzyga o tym, czy sprzedaż posiłków/dań jest dostawą towarów czy świadczeniem usług, lecz wskazuje, że niezależnie od tego, czy ta sprzedaż, na podstawie przepisów ustawy o VAT, jest traktowana jako dostawa towarów czy jako świadczenie usług, o ile będzie klasyfikowana w grupowaniu PKWiU 56 Usługi związane z wyżywieniem – jest opodatkowana 8% stawką podatku (z wyjątkami określonymi w poz. 7 załącznika do rozporządzenia w sprawie stawek VAT). W ww. interpretacji szczegółowo wyjaśniono zasady dotyczące stosowania 5% stawki VAT na gotowe posiłki i dania PKWiU ex 10.85.1 oraz 8% stawki VAT na sklasyfikowane w PKWiU 56 usługi związane z wyżywieniem. Nie dokonuje ona klasyfikacji poszczególnych towarów i usług, a tylko wskazuje na zasady, mające znaczenie dla

dokonania takiej klasyfikacji,

Należy podkreślić, iż to w trosce o podatników, którzy nieprawidłowo klasyfikowali swoje świadczenia, Minister Finansów wydał przedmiotową interpretację ogólną. Jej wydanie miało na celu również zapewnienie jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego we wskazanym obszarze. W tym zakresie zatem wydanie przedmiotowej interpretacji ogólnej należy ocenić jako skorzystanie przez Ministra Finansów z narzędzia, które ma „chronić podatników przed zmiennością wykładni”, do czego wprost nawiązują Panie posłanki.

Ustosunkowując się do pytania nr 2 wskazać należy, że instytucja interpretacji indywidualnej, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) stanowi formę wyrażenia stanowiska przez organ uprawniony do jej wydania, jak należy interpretować oraz stosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w okolicznościach faktycznych, w których znajduje się lub może się znaleźć osoba występująca o interpretację.

Zatem przedsiębiorca w razie wątpliwości odnośnie interpretowania przepisów podatkowych może wystąpić o interpretację indywidualną – od dnia 1 marca 2017 r. – do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Interpretacje indywidualne są wydawane w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i mają one zastosowanie wyłącznie do stanu rzeczywistego zgodnego z tym opisem. W tym samym zakresie może być oceniana prawidłowość danej interpretacji. Przy czym jak wskazał NSA w wyroku z 7 marca 2016 r., sygn. akt I FSK 1031/14 „Co do zasady (…) klasyfikacja statystyczna jest elementem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę i nie powinna być weryfikowana w postępowaniu interpretacyjnym. (…) Skoro wnioskodawca zakwalifikował swoją działalność do określonego grupowania PKWiU, to organ nie jest władny w tym postępowaniu dokonywać własnych ustaleń.

Takie uprawnienia będzie miał dopiero w ewentualnym postępowaniu podatkowym." (vide również: wyroki NSA z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1298/13 i z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 750/11)”.

Na etapie postępowania interpretacyjnego ocena prawno-podatkowa przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oparta jest zatem na założeniu, że przedstawiona przez Wnioskodawcę klasyfikacja statystyczna jest prawidłowa. Ustalanie przez organy podatkowe w postępowaniu interpretacyjnym klasyfikacji statystycznej dla towarów lub usług, których dotyczy wniosek o interpretację indywidualną oznaczałoby de facto nieuprawnione kreowanie przez te organy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), którego dotyczy wniosek o interpretację indywidualną.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji gdy w postępowaniu interpretacyjnym stanowisko organu upoważnionego do wydawania interpretacji indywidualnych „uzależnione” było od podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji towarów lub usług do odpowiedniego grupowania PKWiU, co do zasady, interpretacje takie zawierały stosowne zastrzeżenia i informacje o wyżej wspomnianym Komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Wszelkie zatem rozbieżności pomiędzy stanem rzeczywistym, a zawartym we wniosku o wydanie interpretacji opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego mogą zostać ujawnione dopiero w wyniku przeprowadzonej u danego podatnika kontroli, a w konsekwencji dopiero po jej przeprowadzeniu może być oceniany zakres ochrony przysługującej mu z tytułu wydania na jego rzecz interpretacji indywidualnej. W przypadku ustalenia, iż przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego różni się od stanu rzeczywistego (w tym w zakresie prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU - 10.85 – „Gotowe posiłki i dania”) w sposób mający wpływ na ocenę skutków prawnopodatkowych w podatku VAT, wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k i 14m ustawy Ordynacja podatkowa od samego momentu doręczenia jej.

Jeżeli zatem podatnik stwierdził, że właściwe dla realizowanych przez niego czynności jest sklasyfikowanie ich do klasy PKWiU 10.85 Gotowe posiłki i dania (organ przyjął tę okoliczność za rzeczywisty element stanu faktycznego), a czynności realizowane przez tego podatnika powinny być faktycznie sklasyfikowane w PKWiU 56 Usługi związane z wyżywieniem, wówczas w odniesieniu do czynności, które wnioskodawca błędnie zaklasyfikował, ochrona przewidziana w art. 14k-14m Ordynacji podatkowej nie przysługiwała wnioskodawcy od samego początku, tj.

doręczenia.

W wyniku przeprowadzonej przez Ministerst...