Poniesienie nakładów na cudzy budynek a VAT

Inwestycja w obcym środku trwałym – bo tym właśnie jest tytułowy budynek – stanowi nakład na tego rodzaju rzecz. Nie jest on własnością ponoszącego nakłady a jedynie przez niego użytkowany na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub im podobnej. Postępowanie takie jest najczęstsze wśród przedsiębiorców nowych, którzy z reguły na potrzeby własnej działalności wykorzystują na podstawie stosownych umów cudze nieruchomości. Na zakup lub wybudowanie własnego budynku na początku prowadzenia działalności z reguły ich jeszcze nie stać.

Takie rozwiązanie jest dla nich korzystne, bowiem inwestycje w obcych środkach trwałych mogą – podobnie jak same środki trwałe – podlegać amortyzacji. Regulację taką przewiduje art. 22a ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc obciążenie kosztów następuje w sposób stopniowy nie zaś jednorazowo.

Należy pamiętać o właściwym zakwalifikowaniu ponoszonych nakładów, czy noszą one charakter jedynie robót remontowych czy też skutkują zwiększeniem wartości początkowej obcego środka trwałego. Te drugie są to nakłady na:

• przebudowę, czyli zmianę (poprawę) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
• rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
• rekonstrukcję tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• adaptację tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,
• modernizację tj. unowocześnienie środków trwałych.

Ponoszący tego rodzaju wydatki vatowiec ma prawo do odliczenia od nich naliczonego VAT o ile zakupione towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawa o VAT w ogóle nie posługuje się pojęciem „inwestycja w obcym środku trwałym”. W związku z tym nie wskazuje ona, że tego rodzaju wydatek (inwestycja) jest poza sferą możliwości odliczenia podatku naliczonego. Powołany wyżej termin użyty został jedynie w ustawach o podatku dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych. A skoro pozwalają one na dokonywanie m.in. amortyzacji w obcych środkach trwałych mogą być w sposób pośredni zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. To zaś umożliwia odliczanie zawartego w nich VAT na zasadach ogólnych. Taki sposób interpretacji uznał za prawidłowy Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarboweg...