Obowiązki płatnika: Zapewnienie pracownikom dowozu do/z pracy

Zapewnienie pracownikom dojazdów do i z miejsca pracy innymi środkami transportu niż te, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 14a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wiąże się z obowiązkiem rozpoznania po ich stronie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Z wnioskiem o interpretację zwróciła się spółka, która w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zatrudnia kilkuset pracowników. Zakład produkcyjny spółki znajduje się na terenie, gdzie utrudniony jest dojazd komunikacją miejską. Dodatkowo, spółka zatrudnia pracowników również z innych miejscowości niż ta, w której prowadzi działalność gospodarczą.

Spółka chce zapewnić zarówno obecnym, jak również przyszłym pracownikom, możliwość bezpłatnego dojazdu do i z miejsca pracy. Spółka planuje, że dojazd będzie zapewniony wyłącznie tym osobom, których miejsce zamieszkania znajduje się w dalszych okolicach, skąd utrudniony jest dojazd. Aby wyodrębnić osoby, którym spółka zdecydowała się zapewnić bezpłatny transport do i z miejsca pracy, spółka zamierza zbierać odpowiednie deklaracje i w ten sposób ustalać, którym osobom zapewnić bezpłatny dojazd. Ponadto, bezpłatny dojazd będzie zapewniony wyłącznie osobom zatrudnionym w oparciu o umowę o pracę, przewozy nie będą zapewniane zleceniobiorcom.

Miesięczny koszt z tytułu zorganizowania przez spółkę transportu opiewać będzie na wartość ryczałtową, wynikającą z umowy zawartej z dostawcą usług transportowych. Kwota wynagrodzenia przewoźnika zostanie określona, jako ryczałtowa kwota wynajmu środka transportu wraz z kierowcą oraz iloczynu stawki kilometrowej i ilości kilometrów przejechanych na danej trasie. Wysokość opłaty nie będzie w szczególności uzależniona od ilości osób korzystających z dojazdów. Podkreślenia wymaga fakt, że spółka będzie zbierała deklaracje od pracowników, że są oni zainteresowani przewozami finansowanymi lub organizowanymi przez spółkę, co jednak nie oznacza, że za każdym razem, pracownicy, którzy złożyli deklarację będą korzystali z transportu, a więc nie można będzie stwierdzić, że świadczenie ostatecznie otrzymali.

Przejazdy zapewniane pracownikom mogą być realizowane za pomocą różnego rodzaju środków transportu. Środki transportu będą wybierane na podstawie ilości pracowników, którzy zadeklarują chęć przejazdu na danej trasie. Środkami transportu, którymi będą wykonywane przejazdy mogą być zarówno wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 14a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „uPIT”), jak również innego rodzaju środki transportu (np. busy).

W związku z powyższym spółka zadała pytania, czy zapewnienie pracownikom - dotychczasowym i przyszłym - dojazdów do i z miejsca pracy innymi środkami transportu, niż te o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 14a uPIT, wiąże się z obowiązkiem rozpoznania po stronie pracowników korzystających z tych przejazdów przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Zdaniem spółki - nie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką. W wydanej interpretacji organ wskazał:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem ww. artykułu przychodami ze stosunku pracy są wszelkie świadczenia otrzymywane przez pracownika w związku z pozostawaniem w stosunku pracy.

Zgodnie z art. 94 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany w szczególności, m.in.:

2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy;

2a) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie;

4) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źr&oacut...