NSA. Okres używania jako przesłanka kwalifikacji środka trwałego

Przewidywany okres używania środka trwałego jest przede wszystkim domeną podatnika, który ma prawo zakładać w jakim horyzoncie czasowym będzie z niego korzystał. W takim znaczeniu jest to kategoria subiektywna zależna od podatnika. Nie oznacza to jednak, że przewidywanie to ma charakter woluntarny i nie jest zależne od uwarunkowań prowadzonej działalności gospodarczej. Postrzeganie "przewidywania" musi być zatem osadzone w obiektywnie weryfikowalnych okolicznościach faktycznych dotyczących rzeczywistych zamierzeń podatnika w określonej perspektywie czasowej - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Spór pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym toczył się wokół kwestii związanych z możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego, a także niezamortyzowanej wartości tego środka, w związku z jego sprzedażą.

Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się ze stanowiskiem organu podatkowego oraz WSA w Rzeszowie, że udział podatnika w prawie własności nieruchomości oraz w prawie wieczystego użytkowania gruntu nie mógł zostać uznany za środek trwały w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.).

Zgodnie z ww. przepisem amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast otrzymany przez podatnika w drodze darowizny i wprowadzony do ewidencji środków trwałych udział w nieruchomości budynkowej nie spełniał definicji środka trwałego, z uwagi na brak spełnienia przesłanki o przewidywanym okresie jego używania dłuższym niż rok na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zdaniem NSA, przewidywany okres używania środka trwałego jest przede wszystkim domeną podatnika, który ma prawo zakładać w jakim horyzoncie czasowym będzie z niego korzystał. W takim znacz...