NSA. Dostawa nieruchomości po podziale ze zwolnieniem VAT

Z uzasadnienia: Podział nieruchomości skutkuje tym, że pojawia się nowy przedmiot obrotu cywilnoprawnego, tj. nowa działka gruntu, po podziale zmieniają się granice ewidencyjne działek, niektóre z nich mogą tracić dostęp do niektórych dróg publicznych, zmieniają się też linie zabudowy dla poszczególnych działek wyodrębnionych z poprzedniej. (...) wadliwie uznał Minister, że podział działek pozostaje bez wpływu na decyzję o warunkach zabudowy wydaną dla całej, poprzedniej nieruchomości.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Marzena Łozowska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1414/15 w sprawie ze skargi R. T. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2015 r., nr IPPP1/443-1299/14-2/AP w przedmiocie podatku od towarów i usług:

1. uchyla zaskarżony wyrok w całości,
2. oddala skargę,
3. zasądza od R. T. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 13 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 1414/15 uchylił, zaskarżoną przez R. T. (dalej jako: Wnioskodawca, Skarżący, Strona) interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2015 r., nr IPPP1/443-1299/14-2/AP w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco.

Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynikało, że Skarżący prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. zakup i sprzedaż nieruchomości. Skarżący był właścicielem nieruchomości obejmującej działkę [...], położoną w M. , gmina M. (dalej także "Nieruchomość"). Nieruchomość nie była ujęta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Podmiot działający na zlecenie Wnioskodawcy wystąpił do Wójta Gminy M. o wydanie decyzji o ustaleniu na Nieruchomości warunków zabudowy dla inwestycji "Budowa zespołu czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych". Decyzja w tym przedmiocie została wydana 8 stycznia 2014 roku i stała się ostateczna.

Następnie - wobec zmiany planów - Skarżący doprowadził do dokonania podziału Nieruchomości (działki [...] ) na cztery mniejsze działki: [...]. Wydzielone działki nie są ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nie są także objęte decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżący uzyskał zaświadczenie z Urzędu Gminy w M., w którym stwierdza się m.in., że z dniem 1 stycznia 2004 r. utracił moc miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miejscowości M., w związku z powyższym nie ma planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr [...]. Dla działek tych nie wydano również decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Przedmiotowe działki widnieją w ewidencji działek rolnych i klasyfikowane są jako RIVa i ŁIV, nie zostały wyjęte z produkcji rolnej. Działki przez cały czas były i są niezabudowane.

Skarżący zamierza w przyszłości sprzedać wydzielone działki [...] (zdarzenie przyszłe).

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał pytanie: Czy w zaistniałym stanie faktycznym sprzedaż wydzielonych działek [...] opodatkowana będzie podatkiem VAT w stawce 23%, czy też Skarżący w zakresie powyższych transakcji, korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego, skutkiem czego ich sprzedaż zwolniona będzie z podatku VAT.

W ocenie Skarżącego sprzedaż wydzielonych działek objęta jest zwolnieniem od podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm., dalej zwanej też "u.p.t.u." lub ustawą o VAT).

Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2015 r. uznał stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe.

Minister wyjaśnił, że skoro dla działki nr [...] wydana została decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, to dla wydzielonych działek o nr [...] nie istnieje konieczność wydawania nowej decyzji w odniesieniu do tego samego terenu, w sprawie tych samych warunków zabudowy powstałych działek, wyłącznie z powodu zmiany w numeracji ewidencyjnej. Minister zauważył też, że pojęcie "teren" jest pojęciem szerszym, niż określenie "działka", a z opisu sprawy wynika, że dla działki nr [...] została już wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, uwzględniająca możliwość jego zagospodarowania (budowa zespołu czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych). Natomiast ustalenie warunków zabudowy wyodrębnionej ewidencyjnie działki gruntu jest ważne także po dokonaniu podziału tej działki.

Z opisu sprawy wynika, że dla niezabudowanej nieruchomości (działki nr [...]) brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (utracił moc z dniem 1 stycznia 2004 r.), jednakże została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zatem działka nr [...] wypełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 u.p.t.u. Zdaniem Ministra Finansów, skoro nie wydano nowych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek powstałych po podziale działki nr [...], to decyzja wydana dla tej działki jest obowiązująca również dla działek gruntu powstałych poprzez podział ww. nieruchomości. Zatem decyzja ta, pomimo że została wydana dla działki dzielonej, obowiązuje również dla wydzielonych działek będących przedmiotem wniosku.

Tym samym, zdaniem organu, opisany we wniosku grunt niezabudowany (tj. cztery wydzielone działki), należy uznać za tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 u.p.t.u., gdyż według decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, są to tereny przeznaczone pod inwestycje polegające na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, a zatem do ich sprzedaży nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. W konsekwencji planowana transakcja sprzedaży niezabudowanych działek o nr [...], a więc nieruchomości niezabudowanych stanowiących tereny budowlane w rozumieniu u.p.t.u., będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Minister Finansów w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej.

2. Skarga do Sądu pierwszej instancji.

2.1. W skardze do Sądu I instancji skarżący zaskarżonej interpretacji zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść rozstrzygnięcia: art. 14c §2 w zw. z art. 120 i art. 121 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, dalej: O.p), poprzez niewłaściwe, uzasadnienie zaskarżonej interpretacji indywidualnej. Wskazał też na naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu z zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. Nr 199), poprzez jego nieprawidłową wykładnię, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że można dokonać zmiany przedmiotu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (tj. że możliwym jest przeniesienie w trybie przewidzianym w tym przepisie ustaleń o warunkach zabudowy z jednej działki na inną), podczas gdy przepis ten dozwala na przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wyłącznie na rzecz innej osoby (zmiana podmiotowa) tylko i wyłącznie, jeżeli przyjmuje ona wszystkie warunki zawarte w tej decyzji, a zatem niedopuszczalne są jakiekolwiek zmiany przedmiotowe, a w przypadku podziału działki konieczne jest uzyskanie nowej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Skarżący zarzucił także naruszenie art. 2 pkt 33 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., poprzez ich nieprawidłową wykładnię polegającą na uznaniu, że działki stanowią teren budowlany, a w konsekwencji przyjęcie, że ich dostawa będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podczas gdy przedmiotowe działki nie leżą na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu, dla żadnej z nich nie uzyskano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przedmiotowe działki widnieją w ewidencji działek rolnych, gdzie są klasyfikowane jako RIVa i ŁlV, przedmiotowe działki nie zostały wyjęte z produkcji rolnej i są one różne od działki, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy, a zatem żadna z tych działek nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu przywołanego przepisu, a w konsekwencji ich dostawa będzie podlegać zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług.

2.2. Minister Finansów w odpowiedzi na skargę wni&oacut...