NSA. Czy parking podziemny jest budynkiem?

Z uzasadnienia: Parking (garaż) stanowi - jako najniższa kondygnacja - część budynku, a jego powierzchnia użytkowa, powinna zostać zaliczona do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Pojęcia przegrody budowlanej, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie można zawężać do ściany w tradycyjnym rozumieniu tego słowa, ale należy objąć tą kategorią również takie elementy struktury budynku, jak np. filary, słupy czy kolumny, które w sensie konstrukcyjnym mogą pełnić tę samą funkcję co ściana, i które strukturalnie wydzielają budynek lub jego część z przestrzeni.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia del. NSA Anna Maria Świderska, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp. z o.o. z siedzibą w M. (dawniej: S. & S. sp. z o.o. w M.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 1820/12 w sprawie ze skargi S. & S. sp. z o.o. w M. na interpretację indywidualną Wójta Gminy Wielka Wieś z dnia 5 września 2012 r. nr PIO.3201.2.IP.2012 w przedmiocie podatku od nieruchomości:

1) uchyla zaskarżony wyrok w całości,
2) oddala skargę,
3) zasądza od S. sp. z o.o. z siedzibą w M. na rzecz Wójta Gminy Wielka Wieś kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 12 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 1820/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę S. Sp. z o.o. w M/ i uchylił interpretację indywidualną W. z 5 września 2012 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

We wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka podała, że jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której w 2007 r. wybudowała budynek biurowo - usługowy z halą magazynową i parkingiem. Nad stropem parkingu - na wyższej kondygnacji całego obiektu, wybudowane zostały pomieszczenia biurowo - magazynowe. Poza parkingiem, na tym samym poziomie, znajdowały się także pomieszczenia użytkowe, osłonięte ścianami z każdej strony. Dostęp do parkingu pozostawał otwarty z uwagi na brak części przegród budowlanych wydzielających go z przestrzeni. Z pozostałych stron, parking był osłonięty przegrodami budowlanymi stanowiącymi ściany całego budynku biurowo- usługowego i hali. Spółka podała, że na mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 15 listopada 2007 r. uzyskała pozwolenie na użytkowanie, w którym określono powierzchnię parkingu jako część powierzchni użytkowej budynku. W oparciu o tak przedstawiony stan faktyczny, Spółka sformułowała pytanie: czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia wydania interpretacji, niewydzielona z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych powierzchnia parkingu w obrębie budynku, spełniała definicję powierzchni użytkowej w rozumieniu prawa budowlanego? Zdaniem Spółki, powierzchnia parkingu nie mogła zostać zaliczona do podstawy opodatkowania. Wydzielenie z przestrzeni przegrodami budowlanymi musi mieć miejsce ze wszystkich stron, a brak przegrody budowlanej choćby z jednej strony, uniemożliwiał uznanie parkingu za powierzchnię użytkową.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 5 września 2012 r. W. uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Zdaniem organu, parking podziemny znajdujący się w bryle budynku biurowo - usługowego z halą magazynową należało opodatkować w całości jako budynek w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 95 poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.), ponieważ powierzchnia parkingu podziemnego mieściła się w definicji powierzchni użytkowej stanowiącej podstawę opodatkowania w podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części. Opisany parking spełniał kryteria budynku w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 2) w zw. z art. 1 a ust.1 pkt 1) u.p.o.l. - będąc częścią tego budynku. Brak ścian (przegród budowlanych) z jednej lub dwóch stron, nie pozbawiał takiego obiektu charakteru budynku. Organ wskazał, że powierzchnia użytkowa garażu podziemnego winna być wykazana przez Spółkę w składanej deklaracji na podatek od nieruchomości, jako powierzchnia użytkowa budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Po uprzednim wezwaniu organu podatkowego do usunięcia naruszenia prawa i podtrzymaniu przez niego stanowiska zajętego w interpretacji, Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zarzucając organowi podatkowemu naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, polegające na błędnej wykładni art. 1a ust. 1 pkt 1) u.p.o.l. oraz art. 1a ust. 1 pkt 5) tej ustawy.

Uwzględniając skargę na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że aby zaliczyć powierzchnię naziemnego parkingu do ...