NSA. Czy każda nieruchomość przedsiębiorcy opodatkowana jest wyższą stawką?

Z uzasadnienie: Podstawowym kryterium związku z działalnością gospodarczą jest samo posiadanie danej nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Istotne jest, że związek danej nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej oznacza także związek pośredni, służący prowadzonej działalności i nie może być utożsamiany jedynie z działalnością faktyczną. Tym samym o tym, czy dana nieruchomość pozostaje związana z działalnością gospodarczą nie przesądza to, czy działalność gospodarcza jest w danym obiekcie rzeczywiście prowadzona, ale to, czy jest w posiadaniu przedsiębiorcy.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Rz 1214/15 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 2 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 i 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 11 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 1214/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę P.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z 2 października 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 i 2011 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Decyzją z 29 grudnia 2014 r. Wójt Gminy T. uchylił ostateczną decyzję tego organu z dnia 14 lipca 2011 r. w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2010 rok w kwocie 18.662 zł i za rok 2011 w kwocie 18.926 zł oraz ustalił wymiar podatku od nieruchomości za rok 2010 w kwocie 10.963 zł oraz za rok 2011 w kwocie 11.115 zł. Organ ustalił, że na spornej nieruchomość w latach 2010 i 2011 działalność gospodarcza faktycznie była prowadzona, wykazywane były przychody z działalności gospodarczej oraz koszty jej prowadzenia, a nie istniały przy tym względy techniczne uniemożliwiające gospodarcze wykorzystanie spornych nieruchomości. Brak możliwości wykorzystania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej można uwzględnić jedynie w razie zaistnienia przeszkód technicznych o charakterze trwałym i ciągłym, faktyczne uniemożliwiających prowadzenie działalności.

Decyzją z 2 października 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Odnosząc się do problemu zaistnienia kwestii technicznych, uniemożliwiających gospodarcze wykorzystanie nieruchomości, organ odwoławczy podzielił ocenę organu pierwszej instancji, że względy te w sprawie nie występują. Podkreślił, że w salach weselnych, mieszczących się w budynku użytkowanym na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej organizowano liczne imprezy okolicznościowe. Tym samym w ocenie organu nie została spełniona przesłanka negatywna określona w art.1a ust. 1 pkt 3) ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.).

W skardze na powyższą decyzję Skarżący zarzucił naruszenie art. 233 § 1 pkt 1, art. 122 w zw. z art. 121 § 1 w zw. z 187, art. 240 § 4, art. 190 w zw. z art. 123 § 1 oraz art. 188 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613, dalej: Ordynacja podatkowa) poprzez brak dokładnego ustalenia stanu faktycznego i wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, niewyjaśnienie przesłanek jakimi kierował się organ oraz przyczyn, z powodu których pominął przedkładane przez skarżącego dowody o wyłączeniu z działalności gospodarczej posiadanej przez niego nieruchomości, naruszenie prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu oraz odmowę przeprowadzenia wnioskowanych przez stronę dowodów.

W odpowiedzi na skargę organ podatkowy, wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), WSA w Rzeszowie stwierdził, że strona aktywnie uczestniczyła w prowadzonym postępowaniu w sprawie na każdym etapie - była informowana o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, doręczono jej odpis postanowienia o dopuszczeniu dowodów w spraw...