Karta podatkowa: Wynajem domków turystycznych

Z uzasadnienia: Z opodatkowania w formie karty podatkowej mogą korzystać osoby prowadzące działalność gospodarcza w zakresie usług hotelarskich polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Użyty przez ustawodawcę zwrot "w tym także w domkach turystycznych" wydaje się nie pozostawiać wątpliwości, iż ograniczenie liczbowe w zakresie ilości wynajmowanych pokoi uprawniające do skorzystania z najbardziej uproszczonej formy opodatkowania dotyczy także pokoi w domkach turystycznych.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 825/10 w sprawie ze skargi W. L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę,
2) zasądza od W. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 825/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi W. Ł. uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2009 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.

W. Ł. wnioskiem z 20 sierpnia 2009 r. wystąpiła o indywidualną interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedstawiając stan faktyczny wyjaśniła, że jest właścicielką 10 domków turystycznych, stanowiących jednostkę mieszkalną w rozumieniu rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. Zamierza pozyskać dwa kolejne domki turystyczne. Wynajmuje domki turystyczne jako całość i traktuje je jako jeden pokój, ponieważ żadne pomieszczenie w domku oddzielnie nie może być przedmiotem wynajmu jako nie spełniające podstawowych wymagań stawianych w ustawie o usługach turystycznych. Skarżąca wskazała, że do wykonywania usług hotelarskich nie są zatrudnieni pracownicy (w tym małżonek). Ponadto poza działalnością polegająca na wynajmie domków turystycznych nie jest prowadzona inna działalność gospodarcza oraz małżonek nie prowadzi działalności w tym samym zakresie. Dodatkowo wyjaśniła, że nie wytwarza wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona jest na terytorium RP.

Podatniczka zapytała: czy może korzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej stosownie do treści art. 23 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz. 930 ze zm.) - dalej: "u.o.z.p.d."?

Zdaniem wnioskodawczyni spełnia ona warunek wyrażony w art. 23 ust. 1a u.o.z.p.d. W XII części tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy, pod pozycją 4, wymienione zostały usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Powołując się na art. 24 ust. 1 u.o.z.p.d., Skarżąca stwierdziła, że ustawodawca w powyższym przepisie wprowadza jedynie ograniczenie co do liczby wynajmu pokoi gościnnych do 12 sztuk. Skarżąca podniosła, że w domkach turystycznych będących przedmiotem najmu nie istnieją samodzielne pokoje mogące być przedmiotem wynajmu. Domki muszą być udostępnianie w całości. Poszczególne pomieszczenia znajdujące się w domku turystycznym nie spełniają warunków stawianych jednostce mieszkalnej, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. Wynajmujący w chwili oddania przedmiotu najmu zobowiązuje się do spełnienia warunków wymaganych dla świadczenia usług hotelarskich. Uprawnienie do skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej dotyczy najmu pokoi gościnnych i domków turystycznych, ale w ramach usługi hotelarskiej.

W interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. działający z upoważnienia Ministra Finansów, uznał stanowisko podatniczki za nieprawidłowe. Wskazał na art. 2 ust. 1 i art. 25 ust. 1 u.o.z.p.d. i podkreślił, że zgodnie z objaśnieniami do części XII tabeli, stanowiącej załącznik Nr 3 do ww. ustawy, z opodatkowania w formie karty podatkowej mogą skorzystać osoby fizyczne po spełnieniu łącznie następujących warunków: łączna liczba pokoi wykorzystywanych do świadczenia usług hotelarskich polegających na wynajmowaniu pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) we wszystkich obiektach nie przekracza 12 oraz liczba zatrudnionych pracowników lub pełnoletnich członków rodziny (w tym współmałżonka) nie może przekraczać dwóch. W ocenie organu, ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiuje terminu "pokój", który został użyty przez ustawodawcę w załączniku Nr 3 do ustawy, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez określenie pokój rozumie się "pomieszczenie z oknami i drzwiami oddzielone ścianami od innych" - Mały Słownik Języka Polskiego pod redakcją Stanisława Skorupka, Haliny Anderskiej, Zofii Łempickiej (Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., Warszawa 1968, Wydanie IX 1993). W tym stanie rzeczy, jedynie przy założeniu, iż w wynajmowanych domkach turystycznych łączna liczba pomieszczeń spełniających słownikową definicję pokoju nie przekroczy 12, można uznać, że wnioskodawczyni mogłaby skorzystać z tej formy opodatkowania. Reasumując organ uznał, iż stanowisko Skarżącej oparte na wykładni funkcjonalnej pojęcia "pokój" zgodnie z którym, jeżeli podatnik wynajmuje 12 domków turystycznych może skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej jest nieprawidłowe.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa podatniczka podtrzymała stanowisko zawarte we wniosku o interpretację.

Działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w W. stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie podatniczka wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenie kosztów postępowania, zarzucając naruszenie: art. 14c Ordynacji podatkowej przez brak jasnej i zrozumiałej odpowiedzi organu na zadane we wniosku pytanie oraz brak wskazania, w jaki sposób należy rozumieć konkretny przepis określający skutki podatkowe dla wnioskodawcy i jak go należy stosować w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, a także naruszenie art. 23 ust. 1a u.o.z.p.d. przez przyjęcie że podatnik może skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej tylko w sytuacji, gdy łączna liczba pomieszczeń spełniających słownikową definicję pokoju (przy zastosowaniu wykładni językowej) nie przekroczy 12.

W uzasadnieniu podtrzymała wcześniej prezentowaną argumentację, że spełnia warunki do opodatkowania prowadzonej działalności w formie karty podatkowej. Zdaniem skarżącej tylko w przypadku zastosowania wykładni funkcjonalnej możliwe jest precyzyjne określenie liczby wynajmowanych pokoi. W ocenie podatniczki nieuprawnionym jest ograniczenie się w tym zakresie przez organ jedynie do wykładni językowej w sytuacji, gdy rezultat nie jest wystarczający. Podkreśliła, że w wynajmowanych przez nią domkach turystycznych nie istnieją samodzielne pokoje mogące być przedmiotem najmu. Dodatkowo skarżąca zarzuciła, iż interpretacja zaproponowana przez organ w przypadku kontroli podatkowej prowadziłaby do sporów z tymi organami.

Organ interpretacyjny w odpowiedzi na skargę podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Uchylając zaskarżoną interpretację Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, że zgodnie z art. 23 ust. 1a u.o.z...