Doręczanie pism. Papierowo czy elektronicznie?

Teza: Doręczenie postanowienia (decyzji) do rąk adresata w formie papierowej, pomimo wniosku o doręczanie korespondencji za pomocą środków komunikacji elektronicznej, które nie prowadzi do ograniczenia praw strony w zakresie ochrony jej interesów, nie stanowi naruszenia przepisów postępowania, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi O. S.A. w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. (gm. K.) oddala skargę.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] Wójt Gminy K. nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia [...] listopada 2014 r., znak: [...], określającej O. S.A. (dalej powoływana jako skarżąca Spółka) wysokość podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 63.918,00 zł. Wymienione postanowienie zostało oparte na art. 239a i art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej powoływana jako "o.p."). W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że z dokumentacji księgowej oraz akt wymiarowych wynika niepodważalny fakt, że okres do przedawnienia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. względem skarżącej Spółki jest krótszy niż 3 miesiące. Postępowanie kontrolne UKS w W. wykazało nieprawidłowości w deklarowanej podstawie opodatkowania dla wartości budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą a mimo to skarżąca Spółka przez długi okres nie złożyła prawidłowych korekt deklaracji i nie uiściła należnego podatku. Dlatego organ ma podstawy do przyjęcia, że zobowiązanie nie zostanie wykonane z powodu przedawnienia, które nastąpi z końcem 2014 r.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej Spółki złożył zażalenie, wskazując, że postanowienie to nie zostało doręczone, ponieważ skarżąca Spółka wniosła o doręczenie korespondencji w przedmiotowym postępowaniu podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej - wniosek z dnia [...] października 2014 r. złożony na podstawie art. 144a o.p. Wniosek ten nie został wycofany. Ponadto organ podatkowy I instancji nie poinformował skarżącej Spółki o toczącym się postępowaniu w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności i tym samym została naruszona zasada zaufania do organów podatkowych z art. 121 o.p. z uwagi na niemożność przedstawienia w tym postępowaniu swoich racji. Zdaniem pełnomocnika skarżącej Spółki, organ I instancji w najmniejszym stopniu nie uprawdopodobnił niewykonania zobowiązania przez skarżącą Spółkę, czym naruszono art. 239 § 2 o.p.. Nie przywołano żadnej okoliczności, która realnie wskazywałaby na wysokie prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania przez Spółkę.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji, wskazując że podniesione zarzuty okazały się nieuzasadnione.

W uzasadnieniu postanowienia Kolegium wskazało, że pełnomocnik skarżącej Spółki, jako adres skrzynki podawczej e-PUAP wskazał adres prywatny, dlatego też zarówno decyzja i postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji zostało wysłane pocztą. Brak było podstaw do uznania za zasadny zarzutu naruszenia art. 121 § 1 o.p, gdyż z treści art. 165 o.p. wynika, że organ podatkowy I instancji nie miał obowiązku wszczęcia postępowania w sprawie wydania postępowania z urzędu o nadaniu decyzji z dnia [...] listopada 2014 r. rygoru natychmiastowej wykonalności, ani nie miał obowiązku poinformowania skarżącej Spółki o zamiarze wydania postanowienia w tym przedmiocie. Przepis art. 165 § 3 o.p. wymienia sprawy dla których przewiduje się odstępstwa od zasady wszczynania postępowania z urzędu w formie postanowienia. W przypadku prowadzenia postępowania dotyczącego nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności organ podatkowy nie ma także obowiązku wyznaczenia stronie 7-dniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego (art. 200 § 2 pkt 1 o.p.). W sytuacji, gdy o.p. ogranicza w powyższym zakresie uprawnienia procesowe strony postępowania podatkowego, to nieuzasadniony jest zarzut braku zaufania do organu, który postąpił zgodnie ze wskazanymi regułami i nie zawiadomił skarżącej Spółki o wszczęciu postępowania, ani nie wyznaczył terminu do zapoznania z aktami.

W ocenie Kolegium, organ podatkowy I instancji dostatecznie uprawdopodobnił niebezpieczeństwo niewywiązania się przez podatnika z ciążącego na nim zobowiązania. Wskazał, że Urząd Kontroli Skarbowej w W. w protokole z kontroli wskazał na nieprawidłowości w deklarowanym podatku od nieruchomości od budowli, a mimo to skarżąca Spółka nie skorygowała danych co do stanu faktycznego w tym przedmiocie. O dążeniu do spowodowania przedawnienia zobowiązania podatkowego świadczy zachowanie podatnika, działającego przez pełnomocnika, który to nie udzielił oświadczeń żądanych przez organ podatkowy I instancji. Pełnomocnik przekazywał organowi pisma, których treść nie wnosiła istotnych okoliczności dotyczących stanu faktycznego (podstawy opodatkowania budowli) i w ocenie Kolegium celowo dążył do przedłużania postępowania podatkowego, aby nie mogła zostać wydana decyzja określająca wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. Pełnomocnik nie przedstawił żadnych dowodów, potwierdzających prawidłowość deklarowanej podstawy opodatkowania budowli na 2009 r., poza faktem sprzedaży kanalizacji ka...