Warunki zaliczenia wydatków marketingowych do kosztów podatkowych

Z art. 22 ust. 1 ustawy z29września 1994r. orachunkowości– wzw. zart.9 ust.1 ustawy z15lutego 1992r. opodatku dochodowym odosób prawnych odnoszącego się doobowiązku dokumentowania przebiegu operacji gospodarczej zgodnie zjej rzeczywistym przebiegiem, atakże zart.15 ust.1 powyższej ustawy podatkowej wskazującego, żekosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione – wynika obowiązek podatnika udokumentowania, że usługi marketingowe zostały wrzeczywistości wykonane izasadne było wzwiązku ztym poniesienie nanie wydatków – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki na usługi marketingowe poniesione na podstawie faktur wystawionych przez kilka firm. Na potwierdzenie wykonania tych usług spółka przedłożyła umowy o świadczenie usług marketingowych, notatki służbowe oraz zlecenia marketingowe. Przedmiotem tych umów było rozpoznanie możliwości nabywczych rynku krajowego i zagranicznego, a w szczególności sprzedaży, dzierżawy oraz remontów kombajnów chodnikowych i wozów oponowych.

Organy podatkowe po przeanalizowaniu materiału dowodowego, w tym zeznań świadków, nie stwierdziły jednak, aby spółka korzystała z tych usług, jak również by istniało uzasadnienie dla korzystania z tego rodzaju usług. Co prawda, w przypadku jednego z wykonawców, spółka przedłożyła w toku postępowania zlecenie marketingowe, zgodnie z którym zleceniobiorca miał podjąć działania marketingowe, których celem było doprowadzenie do zawarcia umowy na remont kombajnu chodnikowego, jednak nie była ona w stanie wykazać, na czym polegały owe działania zleceniobiorcy, z kim i kiedy zleceniobiorca dokonał ustaleń oraz w jaki sposób zostały przez zleceniobiorcę wykonane.

Spółka przedłożyła także dokumentację dotyczącą sprzedaży usług remontu i wynajmu kombajnu chodnikowego, ale w ocenie organów podatkowych do sprzedaży tych usług nie przyczyniły się zakupione usługi marketingowe. Organy podatkowe wyłączyły z kosztów uzyskania przychodów wydatki na usługi marketingowe oraz określiły spółce nową kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r.

Podatnik złożył skargę na powyższą decyzję do wojewódzkiego sądu administracyjnego, który nie przyznał mu racji. Uzasadniając wydany wyrok, sąd pierwszej instancji, powołując się na art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 updop, stwierdził, że spółka nie dopełniła wymogów stawianych przez te przepisy, gdyż poza wskazanymi fakturami, umowami i zleceniami marketingowymi brak było dowodów, które w sposób jednoznaczny i bez jakichkolwiek wątpliwości pozwoliłyby powiązać dany koszt z zaistniałą w określonym momencie czynnością, mającą na celu wykonanie usług. Podatnik w toku postępowania podatkowego nie był w stanie wykazać, że faktycznie zleceniobiorca usługi wykonał i na czym one polegały.

Analiza zebranego materiału dowodowego wykazała, że w żadnym przypadku sprzedaży maszyn górniczych i usług remontowych, na jakimkolwiek etapie prowadzonych negocjacji w zakresie świadczenia usług marketingowych, aż do momentu...