Warunki zaliczania do KUP wartości nieumorzonych inwestycji w obcych środkach trwałych

Skoro przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują, że stratę poniesioną w wyniku likwidacji szeroko rozumianego środka trwałego nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów jedynie w przypadku zmiany rodzaju działalności, to w innych przypadkach stratę tę można zaliczyć w ciężar kosztów. Za koszt podatkowy uznane powinny być także straty, które wynikają z likwidacji środka trwałego spowodowanej takimi działaniami podatnika, które są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

O co toczył się spór?

Podatnik złożył wniosek o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. We wniosku wskazał, że zawiera umowy najmu lokali w związku z działalnością operacyjną. W celu dostosowania pomieszczeń do potrzeb oraz standardów prowadzonej działalności konieczne jest dokonanie niezbędnych prac adaptacyjnych. Inwestycje te są ewidencjonowane jako inwestycje w obcych środkach trwałych, a wydatki na nie są prawidłowo udokumentowane. Od wartości środków trwałych powiększonych o sumę wydatków na ich ulepszenie spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych. W większości przypadków umowy najmu nie przewidują możliwości zwrotu przez wynajmującego wydatków poniesionych na ulepszenie obiektów. Zdarza się, że spółka ma możliwość zawarcia z innym podmiotem nowych, korzystniejszych umów najmu na pomieszczenia bardziej odpowiadające potrzebom prowadzonej działalności (względy lokalizacyjne i inne). Nakłady zainwestowane w obce środki trwałe nie są do końca zamortyzowane, natomiast ich rodzaj i charakter znacznie utrudnia lub uniemożliwia ich demontaż bez szkody i utraty użyteczności inwestycji. Zawarcie nowych umów najmu nie powoduje zmiany rodzaju działalności gospodarczej spółki.

Podatnik zadał pytanie, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość nieumorzonych inwestycji w obcych środkach trwałych w wynajmowanych lokalach w przypadku rozwiązania umów najmu, z czym nie wiąże się zmiana prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Zdaniem spółki może to zrobić, ponieważ poniosła koszt inwestycji, a wydatki są prawidłowo udokumentowane. Podatnik powołał się na art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: updop), który wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji, nie w pełni umorzonych środków trwałych w sytuacji, gdy środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W ocenie podatnika tylko gdy pozbycie się (likwidacja) środka trwałego było dokonane jako konsekwencja utraty przez ten środek przydatności gospodarczej na skutek zmiany rodzaju działalności, wyłączone byłoby prawo uwzględnienia strat powstałych w wyniku jego likwidacji.

Zdaniem spółki w omawianej sprawie dochodzi do likwidacji, która nie ma związku ze zmianą rodzaju działalności, dlatego też strata odzwierciedlająca nieumorzoną wartość inwestycji w obcym środku trwałym może być uznana za koszt uzyskania przychodu da celów podatkowych.

Dyrektor izby skarbowej, działający z upoważnienia ministra finansów, uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że w sprawie nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 6 ...