Studium uwarunkowań a zwolnienie z VAT

W związku z tym, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie jest źródłem prawa miejscowego (art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), nie może ono stanowić podstawy do ustalenia prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Ewa Kamieniecka - sprawozdawca, Protokolant: Agnieszka Wróblewska, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi Gminy Z. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług:

I. uchyla zaskarżoną interpretację,
II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 200,00 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2011 r. (uzupełnienie w dniu 11 lipca 2011 r.) do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w L. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze z.), dalej u.p.t.u., złożony przez Gminę Z. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 grudnia 2010 r. Gmina sprzedała nieruchomości gruntowe niezabudowane o łącznej powierzchni [...] ha. Nieruchomości te nie były objęte aktualnie obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka nr [...] położona jest częściowo w jednostce planistycznej o przeznaczeniu - zabudowa mieszkaniowa z usługami i częściowo w jednostce o przeznaczeniu - usługi, działka nr [...] położona jest w jednostce planistycznej o przeznaczeniu - zabudowa mieszkaniowa z usługami. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków działki sklasyfikowane są jako grunty orne (R VI) i nieużytek (N). Dla tego terenu nie była wydana decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę lub inne dokumenty na podstawie przepisów prawa budowlanego, o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz aktów prawa miejscowego. Na tle przedstawionego stanu faktycznego Gmina zwróciła się z zapytaniem, czy była zobowiązana naliczyć podatek od towarów i usług od tej sprzedaży, a jeśli nie to czy w chwili obecnej podatek ten należy zwrócić.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, wnioskodawca wyraził pogląd, że Gmina nie powinna była naliczyć podatku od towarów i usług od tej transakcji sprzedaży nieruchomości, albowiem skoro nie istnieje dokumentacja stwierdzająca przeznaczenie zbywanej nieruchomości pod zabudowę, a także brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, to wiążącym dla Gminy są zapisy w ewidencji gruntów, z której wynika, że zbywana działka ma charakter nieruchomości rolnej. Z podatnych względów Gmina powinna na wniosek kupujących zwrócić podatek nabywcy gruntów.

Minister Finansów, działając przez Dyrektora Izby Skarbowej w P., w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2011 r. nr [...], uznał stanowisko Gminy za nieprawidłowe. Organ interpretacyjny wskazał, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku. Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym o przeznaczeniu danego terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Z kolei dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o przeznaczeniu danego gruntu, co jest warunkiem decydującym o zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., a jedynie obejmują dane dotyczące ich aktualnego wykorzystania - art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.). Co prawda art. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla organów gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu. Z kolei ewidencja gruntów i budynków stosowana przy ocenie nieruchomości, jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych, a ponadto również nie jest aktem prawa miejscowego.

O przeznaczeniu terenu nie może przesądzać fakt, że działki są działkami niezabudowanymi, zaklasyfikowanymi w ewidencji gruntów jako grunty orne i nieużytek. Ewidencja gruntów jako baza informacyjna obrazuje faktyczny sposób użytkowania gruntów bez względu na ich przeznaczenie. Ustawodawca nie wprowadził jako kryterium zwolnienia sposobu aktualnego wykorzystania terenu, czy też aktualnej kwalifikacji terenu, lecz kryterium przeznaczenia terenu. Sprzedaż opisanych we wniosku działek niezabudowanych, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., bowiem w myśl zapisów studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, działki przeznaczone są pod zabudowę.

Pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r. Gmina wezwał organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa, polegającego na błędnej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. Rozstrzygające są bowiem zapisy w ewidencji gruntów i budynków, a nie zapisy w ...