Skutki zwrotu kosztów używania samochodu

Z uzasadnienia WSA: W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód ze stosunku pracy uważa się m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a taki charakter mają właśnie wypłaty z tytułu zwrotu poniesionych przez pracownika kosztów używania własnego pojazdu dla potrzeb zakładu pracy. Za takim, nieograniczonym zakresem przychodu ze stosunku pracy przemawia też zawarty w art. 21 ust. 1 ustawy katalog zwolnień przedmiotowych odnoszących się również do przychodów ze stosunku pracy.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Protokolant Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 listopada 2011 r. sprawy ze skargi W. B. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 16 lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego oddala skargę.

UZASADNIENIE

W dniu [...] r. W. B. złożył do Ministra Finansów wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dotyczącym stosowania przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania otrzymywanych świadczeń pieniężnych z tytułu zwrotu kosztów używania dla celów służbowych własnego samochodu osobowego.

We wniosku tym, uzupełnionym pismem z dnia [..] r. (data wpływu), przedstawiono zaistniały stan faktyczny, wskazując, że w dniu [...] r. wnioskodawca zawarł umowę z P P SA, w której wyraził zgodę na używanie swego prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych, zaś P P, w której jest on zatrudniony na stanowisku pracownika ochrony na podstawie umowy o pracę, zobowiązała się pokrywać koszty użycia tego pojazdu dla celów służbowych według obowiązujących stawek na podstawie przedkładanego raz w miesiącu rachunku i ewidencji faktycznie przejechanych kilometrów. Po miesiącu używania prywatnego pojazdu do celów służbowych wnioskodawca przedłożył pracodawcy rachunek wraz z ewidencją przejechanych kilometrów, które nie zostały zakwestionowane, jednakże nie otrzymał on kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów i stawki za kilometr, lecz kwotę pomniejszoną o podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego wnioskujący o wydanie pisemnej interpretacji postawił pytanie, czy wypłacana przez pracodawcę kwota, będąca zwrotem poniesionych przez pracownika kosztów używania prywatnego pojazdu dla celów służbowych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskując o odpowiedź na tak postawione pytanie W B wyraził zarazem swoje stanowisko w tej kwestii, stwierdzając, że zwrot poniesionych kosztów za używanie pojazdu prywatnego dla celów służbowych nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uzasadniając to stanowisko podniósł on, iż pokrywa wydatki związane z używaniem pojazdu (zakup paliwa, wymiana zużytych części) ze swojego dochodu, który już jest objęty podatkiem dochodowym. Uważa on, iż w sytuacji, gdy zwrot przez pracodawcę poniesionych kosztów obarcza się podatkiem dochodowym, to jego dochody są opodatkowane podwójnie.

Rozpatrując powyższy wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie dotyczącym zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w B, działający z upoważnienia Ministra Finansów i na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), wydał w dniu 16.02.2011 r. pisemną interpretację, w której stanowisko przedstawione we wniosku uznał za nieprawidłowe.

Uzasadniając swoje stanowisko organ wydający interpretację przytoczył na wstępie przepisy ustawy podatkowej dotyczące dochodu jako przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 9 ust. 1) i określające pojęcie przychodu jako elementu kształtującego ten przedmiot (art. 11 ust. 1), a następnie wskazał na przepis art. 12 ust. 1 tej ustawy, stanowiący o tym, że za przychody m.in. ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wydający interpretację organ wskazał dalej na przepis art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób...