WSA: Ważny wyrok dla kuracjuszy

Opłata uzdrowiskowa, o której mowa w art. 17 ust. 1a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jako opłata o charakterze ekwiwalentnym winna być pobierana za każdy pełny dzień pobytu osoby fizycznej w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach, którym nadano status uzdrowiska. Przy czym pod pojęciem dnia pobytu należy rozumieć dzień kalendarzowy.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: sędzia WSA Dariusz Dudra (spr.) sędzia WSA Ewa Kruppik – Świetlicka Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Z. O. Z. S. U. O. R. i O. B. "O." w I. na interpretację Prezydenta Miasta I. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty uzdrowiskowej 1. uchyla zaskarżoną interpretację, 2. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Prezydenta Miasta I. na rzecz Z. O. Z. S. U. O. R. i O. B. "O." w I. kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu [...] r. NZOZ S. U. O. R. i O. B. "O." złożyło wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie opłaty uzdrowiskowej. Pytanie wnioskodawcy dotyczyło poboru opłaty uzdrowiskowej:

- w przypadku pobytu na terenie Inowrocławia osoby fizycznej, której czas pobytu nie przekracza 24 godzin, w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych, lub szkoleniowych - czy taki pobyt powoduje obowiązek poboru opłaty uzdrowiskowej

- jeżeli osoba fizyczna melduje się w Sanatorium w poniedziałek, o godz. 11.00 a wyjeżdża w środę o godz. 10.00, to za ile dni należy pobrać opłatę uzdrowiskową?

W dniu [...] r. organ podatkowy udzielił interpretacji przepisów prawa podatkowego, uznając, iż:

- od osób fizycznych przebywających krócej niż doba (24 godziny) na terenie Inowrocławia w celach zdrowotnych, wypoczynkowych lub szkoleniowych nie powoduje obowiązku poboru opłaty uzdrowiskowej

- od osoby fizycznej, która np. melduje się w Sanatorium w poniedziałek o godz. 11.00, a wyjeżdża w środę o godz. 10.00 należy pobrać opłatę uzdrowiskową za 3 dni.

W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z art. 17 ust. 1 a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm.) opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

Szczegółowe zasady ustalania poboru oraz terminy i wysokość stawki opłaty uzdrowiskowej na terenie miasta Inowrocławia określa uchwała Nr XXXVIII/545/2009 Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia 25 listopada 2009r. w sprawie określania zasad poboru i ustalenia wysokości stawki opłaty uzdrowiskowej na terenie Inowrocławia, zarządzenia poboru tej opłaty w drodze inkasa oraz określenia inkasentów i wynagrodzenia za inkaso. Zgodnie z dyspozycją § 1 uchwały opłatę uzdrowiskową pobiera się za każdy dzień pobytu w Inowrocławiu.

Prezydent podkreślił, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje pojęcia "dzień pobytu", czy też, co należy rozumieć jako "dzień", podobnie nie precyzują, zawartego w tym przepisie pojęcia "doby".

Organ podatkowy przyjął, że pojęcie "doby" należy rozumieć jako dobę kalendarzową obejmującą kolejne 24 godziny, nie dobę hotelową. Podkreślił, że określenie to ma zastosowanie przy spełnieniu warunku, iż osoba musi przebywać dłużej niż dobę (24 godziny), aby móc pobrać od niej opłatę uzdrowiskową.

W nawiązaniu do powyższych odniesień organ przyjął, iż "dzień pobytu" odnosi się do godziny 24.00 (00.00) i przyjmuje, że dzień pobytu rozpoczyna się o godzinie 00,01. Zauważył, że takie rozumienie odpowiada regulacji zawartej w art. 111 Kodeksu cywilnego.

Organ podatkowy podkreślił, że na gruncie art. 17 ust. 1a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązek uiszczenia opłaty uzdrowiskowej aktualizuje się dopiero po upływie doby kalendarzowej (dotyczy pierwszej doby) osoby w miejscowości uzdrowiskowej i wraz z rozpoczęciem każdego dnia pobytu.

Na powyższą interpretację w dniu [...] r. strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który postanowieniem z dnia [...]. sygn. akt I SA/Bd 1000/10 powyższą skargę odrzucił.

Następnie w dniu [...] r. NZOZ S. U. O. R. i O. B. "O." I. złożyło wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wraz z wezwaniem Prezydenta Miasta I. do usunięcia naruszenia prawa.

Organ podatkowy w dniu [...] r. wydał postanowienie o przywróceniu terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa w indywidualnej interpretacji z dnia [...] r. w zakresie opłaty uzdrowiskowej. W dniu [...] r. Prezydent Miasta I. odpowiedział na wezwanie skarżącego do usunięcia naruszenia prawa, stwierdzając brak podstaw do zmiany swojego stanowiska zawartego w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej.

NZOZ S. U. O. R. i O. B. "O." złożyło w dniu [...] r. skargę, w której wniosło o:

- uchylenie zaskarżonej interpretacji;

- określenie, iż zaskarżona interpretacja nie podlega wykonaniu w całości;

- zasądzenie od Prezydenta Miasta I. na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżące Uzdrowisko stwierdziło, że niezrozumiałe jest dla niego stanowisko Prezydenta Miasta I., który z jednej strony twierdzi, iż obowiązek uiszczenia opłaty uzdrowiskowej aktualizuje się dopiero po upływie doby kalendarzowej pobytu osoby w miejscowości uzdrowiskowej i wraz z rozpoczęciem każdego dnia pobytu. Natomiast z drugiej strony wskazuje, iż od osoby fizycznej, która melduje się w Sanatorium w poniedziałek o godz. 11.00 a wyjeżdża w środę o godz. 10.00 należy pobrać opłatę uzdrowiskową za 3 dni.

Strona podała, że:

- pojęcie "doba" zostało zdefiniowane w przepisie art. 128 § 3 pkt 1 kp. gdzie oznacza ,,24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy"

- zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 listopada 2006 w sprawie legalnych jednostek miar (Dz. U. Nr 225, poz. 1638 ze zm.), doba to 86.400 sekund

W tym miejscu skarżące Uzdrowisko powołało się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 marca 2000 sygn. akt I SA/Lu 1747/98, który skonstatował, iż czas podróży służbowej liczy się w sposób ciągły od chwili przekroczenia granicy w drodze za zagranicę do chwili przekroczenia granicy w drodze powrotnej do kraju, bez uwzględnienia pory dziennej lub nocnej, godziny, zmiany daty, itp., a dobę stanowi czas każdych 24 godzin niezależnie od godziny, w której ten okres czasu się zaczyna.

Zdaniem skarżącej, organ podatkowy pominął istnienie przepisu art. 110 kc., natomiast art. 111 kc., na który powołał się Prezydent Miasta I. dotyczy terminu z góry określonego, w postaci konkretnej ilości dni, nie może być uwzględniany w art. 17 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Strona zarzuciła także, że Prezydent Miasta I. definiując dobę kalendarzową, naruszył dyrektywy: nadawania temu samemu wyrażeniu różnych znaczeń w kontekście różnych przepisów.

W ocenie strony skarżącej, określenie doby w rozumieniu za każdy dzień pobytu zostało zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 Nr 51 poz. 307 ze zm.).

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie Sąd zauważa, iż zgodnie z art. 184 Konstytucji w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a. sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W myśl art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Podkreślenia wymaga, że specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w r...