Za młody na emeryturę, za stary do pracy

Interpelacja nr 8194 do ministra pracy i polityki społecznej w sprawie możliwości objęcia wsparciem osób z wypracowanym stażem pracy, ale zbyt młodych, by mogły skorzystać z dotychczasowych świadczeń emerytalnych

Szanowna Pani Minister! Obok wielu tzw. młodych emerytów nie brak w naszym społeczeństwie osób, które nie osiągając wieku emerytalnego, przepracowały częstokroć znacznie dłuższy odcinek czasu niż objęci świadczeniami. Niektórzy posiadają np. okres pracy ciągłej wynoszący 40 lat. Są wśród nich również podejmujący trud prowadzenia własnej działalności gospodarczej, często w mało sprzyjających warunkach gospodarczych - w czasach transformacji ustrojowej i wysokiego bezrobocia. Mimo takiej koniunktury nie wyciągali przysłowiowej ręki po pomoc od państwa. Sami starali się zapewnić sobie i najbliższym byt, a tym samym dźwigali nasz kraj z zastoju. W obliczu światowego kryzysu często nie będą już w stanie utrzymać po raz kolejny i siebie i innych bez pomocy państwa. Dziś ludzie ci są rozgoryczeni przede wszystkim z racji tego, że o wiele młodsi mają już uprawnienia do świadczeń, a oni choć pracują, nawet od kilkunastu lat życia, nie obejmuje ich żadna z wprowadzanych w ostatnim czasie zmian w tym zakresie. Liczą więc, że obejmie ich projekt typu „Solidarność pokoleń”.

W związku z powyższym zwracam się do Pani Minister z pytaniem: Jakiego rodzaju wsparcie przewiduje ministerstwo w przygotowywanych programach czy też projektach dla ww. osób?

Z poważaniem

Poseł Marzena Okła-Drewnowicz

Warszawa, dnia 19 lutego 2009 r.

Odpowiedź ministra pracy i polityki społecznej na interpelację nr 8194 w sprawie możliwości objęcia wsparciem osób z wypracowanym stażem pracy, ale zbyt młodych, by mogły skorzystać z dotychczasowych świadczeń emerytalnych

Odpowiadając na pismo z dnia 26 lutego br., znak: SPS-023-8194/09, przekazujące interpelację poseł Marzeny Okła-Drewnowicz w sprawie możliwości objęcia wsparciem osób z wypracowanym stażem pracy, ale zbyt młodych, by mogły skorzystać z dotychczasowych świadczeń emerytalnych, uprzejmie informuję.

Głównym celem, jakie stawia sobie resort pracy w przypadku utraty dotychczasowego źródła utrzymania w przypadku osób posiadających długoletni staż pracy, jest dążenie do zapewnienia tym osobom możliwości dalszej aktywnej działalności na rynku pracy. Niezależnie od tego, czy osoba z wieloletnim doświadczeniem zawodowym przed utratą dotychczasowego źródła utrzymania prowadziła działalność gospodarczą, czy była pracownikiem najemnym, ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 412, z późn. zm.) zapewnia szereg preferencji w możliwości skorzystania z instrumentów rynku pracy dla osób powyżej 50. roku życia.

W art. 49 tej ustawy osoby takie są uznane za „osoby będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy”, do których mogą być dodatkowo stosowane działania określone w art. 50-61b ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Art. 50 ust. 1 i 2 tej ustawy nakłada na powiatowy urząd pracy obowiązek przedstawienia osobie bezrobotnej powyżej 50. roku życia lub osobie długotrwale bezrobotnej w okresie 6 miesięcy od dnia rejestracji propozycji zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych. Ponadto zgodnie z art. 51 i 57 starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych skierowanego bezrobotnego, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składek na ubezpieczenie społeczne.

Z uwagi na trudną sytuację osób 50-letnich oraz długotrwale bezrobotnych na rynku pracy w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy obowiązuje zapis art. 59 umożliwiający oprócz refundowania części kosztów wynagrodzenia poniesionych przy zatrudnieniu w ramach prac interwencyjnych także dofinansowanie wyposażenia nowego stanowiska pracy w wysokości nie wyższej niż 400% przeciętnego wynagrodzenia. Ponadto w ust. 4 tego artykułu przewidziano wyższą kwotę refundacji dla bezrobotnych spełniających warunki do nabycia prawa świadczenia przedemerytalnego, co miało w swoim założeniu spowodować zachętę do podejmowania wydłużonego zatrudnienia przez określone w tym artykule osoby. Ustawodawca określił maksymalną skalę refundacji na poziomie 80% minimalnego wynagrodzenia. Jednak indywidualna wysokość refundacji każdorazowo jest określona w umowie cywilnoprawnej zawartej pomiędzy starostą (powiatowym urzędem pracy) a pracodawcą. Należy jednak pamiętać, że z uwagi na to, że pracodawca otrzymuje pomoc państwa, która od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej podlega reglamentacji - konieczne jest przy ustalaniu ostatecznej kwoty refundacji należnej pracodawcy wzięcie pod uwagę przepi...