Pracownik choruje – wstęp

Pracownicy, którzy nie są zdolni do wykonywania pracy z powodu choroby mają prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy przez pierwsze 33 dni w ciągu roku, a po upływie tego okresu do zasiłku chorobowego i, jeżeli niezdolność do pracy trwa dłużej, do świadczenia rehabilitacyjnego. Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy finansowane jest ze środków pracodawcy, i obciąża jego koszty, zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne finansowane jest z funduszu ubezpieczeń społecznych, do którego wpływają nasze składki na ubezpieczenie chorobowe (2,45% od podstawy naliczania składek).

Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy:

1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o chorobach zakaźnych i zakażeniach;

2) z powodu przebywania w:

a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,

b) stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;

3) wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.

Obowiązek ustalenia prawidłowej wysokości wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy spoczywa na pracodawcach, ustalenie i wypłata zasiłku należy ...