Ulga rehabilitacyjna: Odliczenie wydatków na dojazdy na zabiegi

Pytanie podatnika: Czy Wnioskodawca ma prawo w rocznym rozliczeniu podatkowym odliczyć 2.280 zł na przewozy własnym samochodem lub taksówkami oceniając to jako przejazdy na zabiegi lecznicze?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 24 września 2013 r.) i z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów dojazdu na zabiegi lecznicze – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów dojazdu na zabiegi lecznicze.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 16 września 2013 r., Nr IPTPB2/415-541/13-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 września 2013 r., natomiast w dniu 24 września 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 23 września 2013 r.).

Następnie pismem z dnia 30 października 2013 r., Nr IPTPB2/415-541/13-4/KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy Ordynacja podatkowa – ponownie wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 5 listopada 2013 r., natomiast w dniu 13 listopada 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 12 listopada 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidzkiej, posiadającą status kombatanta, orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji, z uwagi na choroby nóg.

Wnioskodawca użytkuje własny samochód osobowy na potrzeby związane z koniecznym przewozem na zabiegi lecznicze: wizyty u lekarzy specjalistów, analizy krwi, ocena stanu zdrowia oraz dalsze działania, usg, rtg, tomograf, zabiegi stomatologiczne, kontrola rozrusznika, holter, stała kontrola lekarza okulisty i inne.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że w 2013 r. i w latach przyszłych chce skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, przyjmujac za podstawę otrzymane z dniem 24 stycznia 2013 r. orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności na stały okres z przyczynami niepełnosprawności: x, y, z, tj. schorzeń narządów ruchu, układu oddechowego, układu pokarmowego.

Wnioskodawca podał, że pod pojęciem zabiegi lecznicze rozumie zabieg, jako działanie lekarskie mające zaradzić czemuś (słownik prof. J. Bralczyka str. 954). Wnioskodawca potwierdził jednocześnie, że zabiegi, które ma na myśli to: wizyty u lekarzy specjalistów, analiza krwi, ocena stanu zdrowia, rtg, tomograf, zabiegi stomatologiczne, kontrola rozrusznika, holter, stała kontrola lekarza okulisty, usg, zastrzyki, spinograf, badania bieżące i pobieranie recept. Wnioskodawca wskazał, że w art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawodawca określił używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidzkiej dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo–rehabilitacyjne w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Wnioskodawca dodał, że nie rozumie określenia „inne zabiegi leczniczo–rehabilitacyjne zlecone przez lekarza” i takich raczej nie ma. Dodał, że wszystkie zabiegi, na które musi dojeżdżać do szpitala WAM w klinikach i przychodniach, opierają się na zleceniach wydanych przez lekarzy i rejestrowanych komputerowo w szpitalu. Wskazał również, że zabiegi rehabilitacyjne (masaże) odbywają się w mieszkaniu Wnioskodawcy, gdyż z uwagi na wszczepiony rozrusznik nie może korzystać z żadnej formy energetycznej.

Wnioskodawca podał, że przedkłada ksero posiadanych aktualnie zleceń, które są dokumentami jednorazowymi i w trakcie wizyty u lekarza pozostają w jego dokumentacji.

Wszystkie wydatki związane z dojazdami własnym samochodem lub taksówkami na zabiegi lecznicze oraz rehabilitację w domu Wnioskodawca pokrywa wyłącznie z emerytury. Nie prowadzi żadnej działalności, wydatki te nie zostały Mu również zwrócone w żadnej innej formie. Wnioskodawca wskazał, że nie posiada dowodów potwierdzających poniesienie wydatków związanych z dojazdem na zabiegi taksówkami.

Wnioskodawca podał, że złożony przez Niego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, wynikał z doniesień prasowych i informacji Urzędu Skarbowego, że ulga ta dotyczy wyłącznie rehabilitacji i zlecenia na nią mogą być kontrolowane. Zdaniem Wnioskodawcy, jest to chyba dziennikarska nadinterpretacja, ponieważ art. 26 ust. 7a pkt 14 wyraźnie stwierdza „dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo–rehabilitacyjne”. Według Wnioskodawcy pkt 13b ustawy stanowi „o odpłatnym przewozie na niezbędne zabiegi leczniczo–rehabilitacyjne również innymi środkami transportu”, przez co Wnioskodawca rozumie taksówki, nie dopowiadając, że trzeba to dokumentować rachunkami, gdyż kwota 2.280 zł jest ryczałtowo odpisywana od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo w rocznym rozliczeniu podatkowym odliczyć 2.280 zł na przewozy własnym samochodem lub taksówkami oceniając to jako przejazdy na zabiegi lecznicze?

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 września 2013 r. i z dnia 12 listopada 2013 r., zgodnie z art. 26 ust. 7b pkt 14 Wnioskodawca, jako kombatant posiadający grupę inwalidztwa, powinien mieć prawo do przejazdów własnym samochodem osobowym na niezbędne zabiegi lecznicze i wizyty lekarskie w szpitalu, oraz wynikające stąd uprawnienia do odliczenia w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Wnioskodawca dodał, że w bieżącym roku już kilkakrotnie był w...