Powództwo przeciwegzekucyjne w postępowaniu cywilnym

Procedura cywilna obowiązująca wPolsce przewiduje środki zaskarżenia odkażdego rodzaju rozstrzygnięcia, które zapada wsądowym postępowaniu cywilnym. Napotrzeby tego opracowania możemy tu wyróżnić dwa rodzaje rozstrzygnięć: postanowienia iwyroki. Środkiem zaskarżenia postanowienia jest zażalenie, natomiast środkiem zaskarżenia wyroku – apelacja. Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego przewidują określone terminy nawniesienie środków zaskarżenia. Zasadniczo jest to termin 14dni wprzypadku zaskarżenia wyroku, który rozpoczyna swój bieg oddoręczenia odpisu wyroku wraz zuzasadnieniem.

Istnieją jednak sytuacje, gdy termin na wniesienie środka zaskarżenia upłynął, a wierzyciel podjął czynności zmierzające do wyegzekwowania kwot objętych wyrokiem.

Powództwo przeciwegzekucyjne

Instytucja powództwa przeciwegzekucyjnego (nazwy używane zamiennie to powództwo opozycyjne, antyegzekucyjne) jest uregulowana w art. 840 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z przytoczonym przepisem dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście.

Istnieje również możliwość kwestionowania tytułu wykonawczego, w razie gdy po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, oraz zarzucić spełnienie świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmi...