Zmiany w Kodeksie pracy szkodliwe dla pracowników z niepełnosprawnością?

Interpelacja nr 33941 do ministra pracy i polityki społecznej w sprawie zmiany ustawy Kodeks pracy w odniesieniu do osób z orzeczeniem stopnia niepełnosprawności i niezdolności do pracy na czas określony

Szanowny Panie Ministrze,

Pracujące i chcące pracować osoby niepełnosprawne, które posiadają terminowe (na czas określony) orzeczenia o niepełnosprawności i o niezdolności do pracy, wyrażają obawy, że po wejściu w życie uchwalonej przez Sejm RP na swym 95. posiedzeniu w dniu 25 czerwca 2015 r. ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw - ich pracodawcy nie zechcą z nimi przedłużać umów o pracę zawartych na czas określony, z uwagi na mogące wystąpić komplikacjami zw. z utrzymaniem odpowiednio wysokich wskaźników zatrudnienia oraz podwyższeniem kosztów zatrudniania.

W zw. z powyższym bardzo proszę o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

1. jak mają lub jak mogą zachować się ww. osoby niepełnosprawne z terminowymi orzeczeniami o niepełnosprawności lub o okresowej niezdolności do pracy w sytuacji gdy pracodawca odmówi im podpisania kolejnej umowy o pracę skutkującej w myśl projektowanej Ustawy, zatrudnieniem na czas nieokreślony tłumacząc się możliwością utraty przez ich ważności orzeczenia i komplikacjami po jego stronie z tego powodu:

a) konieczności poniesienia dodatkowych kosztów zw. z zatrudnieniem kolejnych ON (i utworzeniem dla nich dostosowanych miejsc pracy), by utrzymać wskaźniki gwarantujące mu utrzymanie statusu Zakładu Pracy Chronionej, Zakładu Aktywności Zawodowej lub tzw. ‘uprawionego sprzedawcy’ (tutaj prosimy zwrócić uwagę, że ilość ZPChr już teraz gwałtownie spada z roku na rok oraz że ilość ZAZ jest stosunkowo niewielka, a wymagany 30% wskaźnik u tzw. „uprawionego sprzedawcy” spod art. 22 ustawy o rehabilitacji dotyczy tylko ON ze znacznym lub umiarkowanym stopniem ze schorzeniami specjalnymi (niewidomi, epi, chorzy psychicznie lub upośledzeniu umysłowo? lub

b) konieczności poniesienia dodatkowych kosztów z powodu utraty subwencji płacowej, czyli dofinansowania do wynagrodzeń ON, które obecnie wynosi odpowiednio: 1800 zł, 1150 zł i 450 zł, przy czym ww. kwoty są powiększane o 600 zł w przypadku stwierdzenia u pracownika schorzenia specjalnego?

2. czy w razie zaistnienia ww. sytuacji, taki pracownik (lub jego pracodawca) może liczyć na zadziałanie tutaj art. 251 § 4 pkt 4, omawianej tutaj ustawy (dającego pracodawcy możliwość uniknięcia przymusu zadziałania art. 25.1 § 1 i § 3) o treści: „Przepisu § 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie - jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego zapotrzebowania o charakterze okresowym i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy”?

- czy zbliżający się lub możliwy termin zakończenia ważności orzeczenia o niepełnosprawności lub o okresowej niezdolności do pracy może być taką obiektywną przyczyną o której mowa powyżej?

3. czy nie przedłużenie lub nie zawarcie kolejnej umowy o pracę z powodu utraty przez pracownika orzeczenia o niepełnosprawno...