Zgubiony lub skradziony bagaż. Odpowiedzialność właściciela hotelu za rzeczy gościa

Zasady odpowiedzialności podmiotów utrzymujących hotele i podobne zakłady uregulowane są w art. 846-852 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm., dalej: Kc).

Regulacje te  są dostosowane do  Konwencji o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych, sporządzonej w Paryżu w dnia 17 grudnia 1962 r., która została ratyfikowana przez Polskę w dniu 18 marca 1997 r. (Dz.U. z 1999, nr 22 poz. 198). Konwencja wprowadza wymagania, jakie muszą być spełnione przez ustawodawstwo państw, które są jej stronami. Państwa, które ją ratyfikowały muszą m.in. wprowadzić odpowiedzialność hotelarzy na zasadzie ryzyka. Przewidziano w niej także minimalne kwoty odszkodowania w przypadku zaginięcia lub zniszczenia bagażu gościa.  Każde państwo ma jednakże prawo do rozszerzenia w swoim systemie prawnym odpowiedzialności osób utrzymujących hotele. Dla turystów istotna jest jednak informacja, że w tych krajach, które ratyfikowały tę konwencję, można spodziewać się regulacji nie mniej korzystnych niż te, które są w niej przewidziane.

Czym są ,,hotele” i ,,podobne zakłady”

Przepisy Kodeksu cywilnego nie zawierają definicji tych pojęć. Pomocniczo można skorzystać z regulacji zawartych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm., dalej: u.tur.), w której hotele stanowią jeden z rodzajów obiektów hotelarskich. Zgodnie z art. 36 pkt 1 u.tur. hotele to obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów.

W przepisach nie ma jednakże definicji ,,podobnych zakładów”. Kwestia  ta jest rozstrzygana przez orzecznictwo. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego (sygn. akt Ul CZP 24/87) z dnia 29 maja 1987 r. jako zakłady podobne – w rozumieniu art. 846 k.c. – traktowane są dostępne ogólnie schroniska turystyczne, domy wycieczkowe, domy pracy twórczej, pensjonaty oraz domy wczasowe.” Jak natomiast wynika z innej uchwały Sądu Najwyższego, podjętej w dniu 28 marca 1974 r. (sygn. akt III CZP 13/74), takimi zakładami są również sanatoria, gdyż do zakładów profilaktycznych służby zdrowia, które mają na celu przyjmowanie osób na czasowy pobyt o charakterze kuracyjnym, stosuje się przepisy art. 846 i nast. k.c. o odpowiedzialności za utratę lub uszkodzenie rzeczy wniesionych przez osoby korzystające z usług tych zakładów. Niewątpliwie do tej kategorii należy z...