Wynajem mieszkania jako koszt podatkowy firmy

Jak uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej, o ile powodem wynajęcia mieszkania było nawiązanie stałej współpracy z podmiotem gospodarczym, na rzecz którego przedsiębiorca świadczy usługi, a którego siedziba znajduje się poza miejscowością, w której zamieszkuje i na stałe przebywa to wydatki poniesione z tego tytułu, jako niemające charakteru wydatków osobistych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się przedsiębiorca, który nawiązał stałą współpracę z podmiotem gospodarczym, którego siedziba mieści się w odległości ok. 140 km od miejsca swojego stałego zamieszkania. Specyfika prowadzonej działalności gospodarczej (bezpośredni kontakt z kontrahentami) wymagają częstej obecności w innej miejscowości niż siedziba firmy i łączą się z koniecznością najmu lokalu do mieszkania. Jak wskazał przedsiębiorca, jest to zdecydowanie tańsza opcja niż wynajem hoteli czy koszty częstych dojazdów na spotkania.

W związku z powyższym przedsiębiorca zapytał, czy najem lokalu na cele mieszkaniowe w miejscowości, w której na stałe nie przebywa, a w której przebywa wyłącznie w celach związanych ze świadczeniem usług na rzecz głównego kontrahenta (w której znajduje się jego siedziba) może być w ramach prowadzonej działalności gospodarczej traktowany jako koszt uzyskania przychodu. Jego zdaniem - tak.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko przedsiębiorcy za prawidłowe. W wydanej interpretacji organ stwierdził:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodó...