Kancelaria Prawna Skarbiec zbudowała swoją pozycję oferując usługi, które nie miały dotychczas odpowiednika na polskim rynku,łączące ze sobą doradztwo prawne, podatkowe i finansowe oraz usługi z zakresu prowadzenia księgowości i outsourcingu obsługi kadrowo płacowej.
Chętnie podejmujemy wyzwanie również wtedy, gdy w grę wchodzą przypadki bezprawia urzędniczego, widmo upadłości firmy, obawa przed oszustwem ze strony kontrahentów (np. karuzele podatkowe). Prowadzimy także w Polsce i za granicą działania operacyjne związane z poszukiwaniem majątku nieuczciwych dłużników.
W przeciwieństwie do spółek kapitałowych prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki osobowej pozwala uniknąć niekorzystnego mechanizmu podwójnego opodatkowania wypracowanego zysku, zarówno na poziomie spółki, jak i na poziomie jej wspólników. Zgodnie bowiem z treścią ustawy CIT oraz ustawy PIT spółki osobowe co do zasady nie są podatnikami podatku dochodowego, w konsekwencji ciężar opodatkowania podatkiem dochodowym spoczywa jedynie na ich wspólnikach. O ile kwestia opodatkowania przychodów wspólników w spółce osobowej nie budzi większych wątpliwości, to samo zbycie udziałów lub wystąpienie ze spółki osobowej często przysparza problemów interpretacyjnych, zwłaszcza w przedmiocie przyporządkowania takiej czynności do odpowiedniego źródła przychodów na gruncie ustawy o PIT.
Źródła przychodów wspólnika spółki osobowej
Przychody wspólników z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (spółka cywilna, spółka partnerska, spółka jawna, spółka komandytowa) uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, na co wprost wskazuje art. 5b ust 2 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Ustawodawca przyjął tym samym koncepcję, zgodnie z którą wszystkie przychody osiągane w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej m.in. w ramach spółki osobowej powinny być opodatkowane na zasadach właściwych dla takiej działalności. Oznacza to, że wspólnik spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej – w zależności od rodzaju prowadzonej działalności – może wybrać opodatkowanie w następujących formach:
Na tym tle zagadnienie zbycia udziałów w spółce osobowej stanowi odstępstwo od ogólnej reguły przyporządkowania przychodów do źródła przychodów z działalności gospodarczej. Uzasadnieniem dla takiej klasyfikacji jest treść art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy PIT, stanowiący, że przychody z praw majątkowych są odrębnym źródłem przychodów oraz treść art. 18 ustawy PIT, zgodnie z którą przez przychód z praw majątkowych rozumie się „w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów…, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw”. Pomimo zatem, iż ustawa PIT nie wymienia wprost przychodu ze zbycia udziałów jako przychodu z praw majątkowych, to – mając na uwadze brzmienie art. 18 ustawy PIT i zawarty w nim otwarty katalog przychodów z tego źródła – należy je traktować jako przychody z praw majątkowych. Powyższe twierdzenie wpisuje się w ugruntowaną linię orzeczniczą organów podatkowych i stanowisko przedstawicieli doktryny.
Jak ustalić dochód z odpłatnego zbycia udziałów?
Ustalenie wysokości dochodu wspólnika z tytułu zbycia udziałów w spółce nawiązuje do ogólnej zasady opodatkowania, zgodnie z którą dochód stanowi różnicę pomiędzy przychodami z danego źródła a kosztami ich uzyskania. Z kolei przez koszty uzyskania przychodów należy rozumieć wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT. Konsekwencją powyższego jest stosowanie faktycznie poniesionych wydatków wg tzw. wartości historycznej, bez względu na aktualną wartość rynkową przedsiębiorstwa. W podobny sposób należy ustalić wysokość kosztów poniesionych w przypadku nabycia udziałów w spółce w zamian za wkłady niepieniężne (aport). Pomimo że samo wniesienie wkładów niepieniężnych nie wiąże się z ekonomicznym obciążeniem wnoszącego, to już samo poniesienie wydatków na nabycie środka majątkowego należy kwalifikować jako koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w spółce osobowej.
Wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej a PIT – węzłowe kwestie
Zasadniczą różnicą pomiędzy zbyciem udziałów w spółce osobowej oraz wystąpieniem wspólnika z takiej spółki jest charakter stosunku prawnego łączącego spółkę oraz występującego. W przypadku wystąpienia ze spółki, to na spółce ciąży obowiązek wypłaty ewentualnych należności występującemu wspólnikowi, natomiast przy zbyciu udziałów co do zasady pojawia się kolejny (trzeci) podmiot, który nabywa sprzedawane udziały. Wreszcie przepis art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy PIT stanowi wprost, że środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z niej należą do źródła przychodów z działalności gospodarczej. Oznacza to, że tak uzyskane przychody należy opodatkować wedle zasad wynikających z jednej z form opodatkowania wybranej przez podatnika. W konsekwencji opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej – w tym wystąpienia ze spółki osobowej – w formie podatku liniowego może okazać się korzystniejsze podatkowo w przypadku, gdy wysokość dochodów przekroczy górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT.
Zeznania podatkowe i wpłata podatku
Reasumując, zbycie udziałów w spółce osobowej – traktowane jako przychód z praw majątkowych – oznacza konieczność złożenia zeznania podatkowego do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym oraz wpłacenia kwoty podatku w tym terminie. Co istotne, przepisy podatkowe nie nakładają na podatników obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu dochodów uzyskiwanych w wyniku zbycia praw majątkowych.
Uzyskanie przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej wiąże się natomiast z zastosowaniem ogólnych zasad opodatkowania właściwych dla źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Autor:
radca prawny Robert Nogacki
Kancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku, doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.
Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób prawnych (cit), spółka osobowa, wystąpienie ze spółki, zbycie udziałów, wspólnik, podatek dochodowy od osób fizycznych (pit)
Od 1 stycznia 2023 roku w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być wyższe w roku podatkowym niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki. Wskazane ograniczenie przekłada się na bardzo negatywne konsekwencje finansowe dla przedsiębiorstw, w szczególności traktujących nieruchomości jako inwestycje i niedokonujących do nich odpisów amortyzacyjnych na potrzeby rachunkowe. więcej »
Jeszcze nieco ponad dwa lata temu, w sierpniu 2020 roku, Nouriel Roubini[1] - wybitny amerykański ekonomista, człowiek który przewidział światowy kryzys gospodarczy z 2008 roku – stwierdzał w podsumowaniu swojego artykułu dla brytyjskiego Guardiana, że pozycja dolara jest na razie bezpieczna, chociaż w nadchodzących latach i dziesięcioleciach stoją przed nim poważne wyzwania. więcej »
Wraz z nabyciem przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części (ZCP), nabywca może zyskać też tzw. goodwill, czyli wartość dodatnią firmy, na którą składają się przewyższające cenę nabycia elementy inne niż wycenione rynkowo aktywa i zobowiązania, takiej jak: renoma, know-how, czy kontakty biznesowe. Po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych taką „niematerialną wartość dodatnią” można amortyzować, a odpisy zaliczać do kosztów uzyskania przychodu. Czy oddanie w leasing takiej ZCP, wraz z goodwill, zrodzi po stronie firmy podlegający opodatkowaniu przychód? więcej »
Przedsiębiorcy organizują różnego rodzaju konkursy, loterie, sprzedaż premiową czy inne aktywności marketingowe mające na celu zwiększenie przychodów. Klienci otrzymujący te świadczenia powinni rozliczyć się z fiskusem, jednak niewielu z nich wie o tym obowiązku i nie jest świadoma ciążącego na nich ryzyka podatkowego. więcej »
Wdrożenie do polskiego systemu podatkowego klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania unormowanej w art. 119a Ordynacji podatkowej spowodowało wzmożenie kontroli podatkowych skupiających się głównie na podatnikach powiązanych transakcyjnie z podmiotami zagranicznymi. W toku przeprowadzania kontroli naczelną kwestią okazało się prawidłowe zdefiniowanie tzw. substancji ekonomicznej danej jednostki zagranicznej. Organy podatkowe nie posługują się w tym zakresie pożądaną praktyką wnikliwej analizy sytuacji danego podmiotu zagranicznego i jednocześnie pomijają przy tym kluczowe zagadnienie, jakim jest zakres działalności podejmowanej przez te podmioty. Liczne nieprawidłowości w tym zakresie dają podatnikom możliwość udowodnienia, że korzystają z wciąż w pełni legalnej optymalizacji podatkowej. więcej »
Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą urząd skarbowy jeszcze przed upływem terminu zwrotu VAT musi doręczyć przedsiębiorcy postanowienie o przedłużeniu tego terminu. Oznacza to, że do skutecznego przedłużenia terminu nie wystarczy jedynie wydanie postanowienia przez organ, czy nadanie go na poczcie. Mimo to organy podatkowe nadal bezprawnie wstrzymują należne przedsiębiorcom wypłaty środków z tytułu rozliczeń VAT. Na zachwianie lub nawet utratę płynności finansowej jest z tego powodu narażonych nawet kilkaset tysięcy firm w Polsce. więcej »
Regulacje antyabuzywne, mające na celu zapobieganie unikaniu opodatkowania, dotyczą również kwestii poboru podatku u źródła. W praktyce umożliwiają one podważenie podjętej przez płatnika decyzji o niepobraniu tego podatku i w konsekwencji nałożenie na niego obowiązku jego zapłaty wraz z odsetkami, a nawet nałożenie kary na płatnika. Nie ma przy tym znaczenia czy w momencie poboru podatku płatnik otrzymał oświadczenie odbiorcy płatności o spełnieniu warunków zwolnienia, gdyż na to płatnika nałożono daleko idące obowiązki weryfikacyjne, których nieprawidłowa realizacja, pozwala organom podatkowym na obciążenie go odpowiedzialnością. więcej »
Możliwość zaliczenia wydatków związanych z wcześniejszym rozwiązaniem umowy do kosztów uzyskania przychodów jest problematyczna i wymaga każdorazowej analizy konkretnego stanu faktycznego w ramach przygotowywania umowy pomiędzy stronami, a nawet zabezpieczenia w formie interpretacji podatkowej. Rozważane podejście w tym zakresie pozwoli na ograniczenie negatywnych konsekwencji wynikających np. następczej negatywnej interpretacji podatkowej o czym przekonał się podatnik w sprawie o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.524.2022.2.ISL. więcej »
Rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2022 będzie bardziej skomplikowane. Wszystko za sprawą Polskiego Ładu. Podatnicy powinni zwrócić szczególną uwagę zarówno na korzystne zmiany, na których mogą zyskać, jak i na nowe obowiązki. O czym warto pamiętać w rozliczeniu za 2022 rok? więcej »
Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą urząd skarbowy jeszcze przed upływem terminu zwrotu VAT musi doręczyć przedsiębiorcy postanowienie o przedłużeniu tego terminu. Oznacza to, że do skutecznego przedłużenia terminu nie wystarczy jedynie wydanie postanowienia przez organ, czy nadanie go na poczcie. Mimo to organy podatkowe nadal bezprawnie wstrzymują należne przedsiębiorcom wypłaty środków z tytułu rozliczeń VAT. Na zachwianie lub nawet utratę płynności finansowej jest z tego powodu narażonych nawet kilkaset tysięcy firm w Polsce. więcej »