Opodatkowanie VAT udostępniania składników majątku

Pytanie podatnika: Czy nieodpłatne udostępnienie kontrahentowi (Świadczeniodawcy) składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania umowy o świadczenie usług, jak również ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych przez Świadczeniodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24.10.2012 r. (data wpływu 29.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udostępniania składników majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udostępniania składników majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym. Spółka zamierza podpisać umowę o świadczenie usług z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, mającą siedzibę w Polsce (dalej Świadczeniodawca). Na podstawie tej umowy:

1. Spółka (Świadczeniobiorca) będzie zobowiązana udostępnić nieodpłatnie Świadczeniodawcy na czas nieoznaczony (nie dłużej niż na czas obowiązywania umowy) następujące składniki majątkowe stanowiące własność Spółki, ewentualnie, (w przypadku samochodu osobowego) będące przedmiotem leasingu: samochód osobowy, laptop wraz z oprogramowaniem, telefon komórkowy, mobilny modem internetowy,
2. Świadczeniodawca będzie zobowiązany do wykorzystania otrzymanych składników majątkowych wyłącznie w celu wykonania uzgodnionej w umowie usługi.

W wyniku zawarcia przedmiotowej umowy nie dojdzie do przeniesienia własności składników majątkowych na rzecz Świadczeniodawcy, nie będzie on również uprawniony do swobodnego dysponowania udostępnionym mieniem. Wnioskodawca umownie zagwarantuje sobie również możliwość bieżącego kontrolowania sposobu wykorzystywania udostępnionego mienia.

Wydatki związane z przekazanymi składnikami majątkowymi, w szczególności koszt paliwa, rozmów telefonicznych, niezbędnych napraw, będzie ponosił Wnioskodawca.

Usługi nabywane przez Wnioskodawcę od Świadczeniodawcy będą służyły przychodom Wnioskodawcy (również potencjalnym), które są opodatkowane podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne udostępnienie kontrahentowi (Świadczeniodawcy) składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania umowy o świadczenie usług, jak również ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych przez Świadczeniodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy: czasowe nieodpłatne udostępnienie Świadczeniodawcy składników majątkowych Spółki w celu realizacji i należytego wykonania umowy zawartej pomiędzy Spółką a tym Świadczeniodawcą nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług (dalej VAT), tj. nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Ponadto w takiej sytuacji Wnioskodawca ma możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udostępnianymi składnikami majątkowymi.

1. Nieodpłatne udostępnianie składników majątkowych, jako element głównego świadczenia

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na okoliczność, czy nieodpłatne udostępnianie Świadczeniodawcy składników majątkowych Świadczeniobiorcy, które będą wykorzystywane przez tego pierwszego wyłącznie na potrzeby wskazanej umowy o świadczenie usług, może być traktowane jako odrębne / samodzielne świadczenie.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa czynność nie stanowi odrębnego świadczenia - przekazanie mienia w takim przypadku jest jednym z elementów współpracy stron i ma charakter jedynie pomocniczy. Służy przede wszystkim należytemu wykonaniu zobowiązania umownego. Świadczeniobiorca nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz Świadczeniodawcy, a jedynie udostępnia środki w celu ułatwienia wykonania usługi realizowanej na potrzeby jego działalności gospodarczej.

Świadczeniodawca nie ma możliwości swobodnego dysponowania powierzonym mieniem, może je używać jedynie w ściśle określonym celu związanym z umową. Mimo fizycznego posiadania mienia, Świadczeniodawca nie uzyskuje faktycznego władztwa nad nim.

Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie, czego przykładem może być:

- wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07 - NSA orzekł w nim, że „przy ustalaniu, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze jakie stanowią umowy kooperacyjne należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego”,

- jak również wydana na skutek tego wyroku interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r., sygn. akt ITPP1/443-1090a/09/DM, w której organ ten stwierdził: „(...) czynności udostępniania składników majątku na rzecz zleceniobiorcy oraz możliwość korzystania z telefonów komórkowych, pojazdu samochodowego, ponoszenie kosztów podróży służbowych i paliwa, nie można uznać za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Przedmiotowe, czasowe udostępnianie kontrahentom składników majątkowych, a także przekazanie innych świadczeń, służących jedynie do wykonania działalności zleconej przez Wnioskodawcę, stanowi bowiem element składowy współpracy stron i ma na celu umożliwienie realizacji zlecenia. Przekazanie to jest składnikiem usługi głównej i jest wkalkulowane w cenę wynagrodzenia. (…) Z tych też względów nie mogą być traktowane jako odrębne świadczenie usług.”

Ponadto, nawet gdyby uznać, że opisywana czynność udostępniania kontrahentowi bez wynagrodzenia określonych składników majątkowych, może być uznana za odrębne świadczenie, to poniższa analiza prowadzi do wniosku, że nie może być ona zakwalifikowana na gruncie VAT ani jako dostawa towarów ani jako świadczenie usług

2. Odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicji tej nie należ utożsamiać z przejściem własności (rozporządzaniem towarami) w sensie cywilnoprawnym. Na gruncie VAT istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, lecz przede wszystkim możliwość faktycznego dysponowania rzeczą. Chodzi w tym przypadku o władztwo w sensie ekonomicznym.

Przedmiotem dostawy może być tylko i wyłącznie towar, czyli zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii” Przez rzeczy należy rozumieć zarówno rzeczy ruchome, jak również nieruchomości.

Co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatna dos...