NSA. Ustanowienie zarządcy nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym: Kto płaci podatek?

Odjęcie dłużnikowi - właścicielowi zajętej nieruchomości w trybie art. 935 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego zarządu tą nieruchomością nie uchyla ciążącego na nim z mocy art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości; zarządca ustanowiony w trybie art. 931 § 2 k.p.c. działa na zewnątrz, tj. wobec osób trzecich na cudzą rzecz i w cudzym interesie, z samego faktu odjęcia zarządu i przekazania go innemu podmiotowi nie można natomiast domniemywać oddania nieruchomości w posiadanie samoistne - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 1194/16 w sprawie ze skargi R. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 14 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2017 r. o sygn. I SA/Bk 1194/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę R. sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej: skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku (dalej: organ odwoławczy) z dnia 14 października 2016 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2.1. Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Białymstoku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła skarżąca (reprezentowana przez pełnomocnika - adwokata), która zaskarżyła ten wyrok w całości. Sformułowała także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i decyzji organów obu instancji oraz o umorzenie postępowania, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. Równocześnie zrzekła się przeprowadzenia rozprawy. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

(I) prawa materialnego, tj.:

1. art. 7 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613; dalej: o.p.) w związku z art. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że zobowiązaną do uiszczania podatku od nieruchomości jest skarżąca, pomimo faktu, iż skarżąca nie prowadzi zarządu nad przedmiotową nieruchomością i nie ma wpływu na wysokość zobowiązania z tytułu podatku od tej nieruchomości w zakresie, w jakim wpływ ma zarządca ustanowiony przez sąd;
2. art. 217, art. 10 w związku z art. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.; dalej: Konstytucja RP) poprzez ich błędną, bo rozszerzającą wykładnię i obciążenie skarżącej nadmiernymi obciążeniami podatkowymi, niezastosowanie zasady in dubio pro tributario, zakładającej rozstrzyganie wątpliwości prawnych na korzyść podatnika i nieprzyjęcie, że w tej sprawie stosowanie się do literalnego brzmienia przepisów nie daje zadowalających rezultatów;
3. art. 336 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej: k.c.) i art. 935 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1822 ze zm.; dalej: k.p.c.) w związku z art. 7 § 1 o.p. poprzez błędną ich wykładnię polegającą na nie zaklasyfikowaniu zarządcy jako posiadacza samoistnego i zobowiązanego do wykonywania swoich obowiązków zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki, co miało taki wpływ na skarżone postępowanie, że WSA w Białymstoku nieprawidłowo uznał skarżącą za zobowiązaną do złożenia deklaracji i zobowiązanie podatkowe;
4. art. 940 § 1 k.p.c. poprzez jego błędną interpretację i przyjęcie, że zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości nie są w sposób ścisły powiązanie ze sprawowaniem zarządu nad tą nieruchomością, pomimo iż na mocy tego przepisu zarządca zobowiązany jest do prowadzenia prawidłowej gospodarki, co oznacza, że to zarządca powinien wywiązywać się z obowiązków w sposób bezpośredni wynikających z wykonywanego przez siebie zarządu, tj. także obowiązku składania wymaganych prawem deklaracji podatkowych i uiszczania podatku w wymaganych terminach;

(II) przepis&oacut...